οδυρμός

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ὀδυρμός (odurmós), from ὀδύρομαι (odúromai). By surface analysis, οδύρ(ομαι) (odýr(omai)) +‎ -μός (-mós).

Pronunciation

• IPA^(key): /o.ðiɾˈmos/
• Hyphenation: ο‧δυρ‧μός

Noun

οδυρμός • (odyrmós) m

1. lamentation, wailing, loud weeping

   (θρήνος,) κλαυθμός και οδυρμός (literally or figuratively, originally biblical)

   (thrínos,) klafthmós kai odyrmós

   (lamentation,) weeping and wailing

Declension

Declension of οδυρμός

	singular	plural
nominative	οδυρμός •	οδυρμοί •
genitive	οδυρμού •	οδυρμών •
accusative	οδυρμό •	οδυρμούς •
vocative	οδυρμέ •	οδυρμοί •

Related terms

• οδύρομαι (odýromai)