οξύτονος

See also: ὀξύτονος

Greek

Etymology

From Koine Greek ὀξύτονος (oxútonos, “with a shrill sound”).

Adjective

οξύτονος • (oxýtonos) m (feminine οξύτονη, neuter οξύτονο)

1. (grammar, linguistics) oxytone, (of a word) having a stressed last syllable

Declension

Declension of οξύτονος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	οξύτονος •	οξύτονη •	οξύτονο •	οξύτονοι •	οξύτονες •	οξύτονα •
genitive	οξύτονου •	οξύτονης •	οξύτονου •	οξύτονων •	οξύτονων •	οξύτονων •
accusative	οξύτονο •	οξύτονη •	οξύτονο •	οξύτονους •	οξύτονες •	οξύτονα •
vocative	οξύτονε •	οξύτονη •	οξύτονο •	οξύτονοι •	οξύτονες •	οξύτονα •

See also

• βαρύτονος (varýtonos, “barytone”)
• παροξύτονος (paroxýtonos, “paroxytone”)
• προπαροξύτονος (proparoxýtonos, “proparoxytone”)