οπερέτα

Greek

Etymology

Borrowed from Italian operetta.

Pronunciation

• IPA^(key): /opeˈɾeta/
• Hyphenation: ο‧πε‧ρέ‧τα

Noun

οπερέτα • (operéta) f (plural οπερέτες)

1. (music) operetta (lighter version of opera)

   Οι Γκίλμπερτ και Σάλιβαν ήταν διάσημοι για τις οπερέτες τους.

   Oi Gkílmpert kai Sálivan ítan diásimoi gia tis operétes tous.

   Gilbert and Sullivan were famous for their operettas.

2. (attributive, colloquial, derogatory, figuratively) joke, shambles (an event or thing lacking seriousness or only ostensibly serious)

   Η Ελλάδα έχει καταντήσει πλέον κράτος οπερέτα.

   I Elláda échei katantísei pléon krátos operéta.

   Greece has ended up as a joke state.

Declension

declension of οπερέτα

case     \     number	singular	plural
nominative	οπερέτα •	οπερέτες •
genitive	οπερέτας •	οπερετών •
accusative	οπερέτα •	οπερέτες •
vocative	οπερέτα •	οπερέτες •
The genitive plural is uncommon and considered awkward by scholars.

Derived terms

• οπερετικός (operetikós) (adjective)

Related terms

• όπερα f (ópera, “opera”)
• άρια f (ária, “aria”)
• λιμπρέτο n (limpréto, “libretto”)
• θέατρο n (théatro, “theatre”)
• μπαλέτο n (baléto, “ballet”)
• μέγαρο μουσικής n (mégaro mousikís, “concert hall”)

Further reading

• οπερέτα on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el