ορφανός

See also: ὀρφανός

Greek

Alternative forms

• (uncommon) αρφανός (arfanós)

Etymology

From Ancient Greek ὀρφανός (orphanós, “without parents, fatherless”), from Proto-Indo-European *h₃órbʰos.

Adjective

ορφανός • (orfanós) m (feminine ορφανή, neuter ορφανό)

1. orphaned
2. (nominalised) orphan

Declension

Declension of ορφανός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ορφανός •	ορφανή •	ορφανό •	ορφανοί •	ορφανές •	ορφανά •
genitive	ορφανού •	ορφανής •	ορφανού •	ορφανών •	ορφανών •	ορφανών •
accusative	ορφανό •	ορφανή •	ορφανό •	ορφανούς •	ορφανές •	ορφανά •
vocative	ορφανέ •	ορφανή •	ορφανό •	ορφανοί •	ορφανές •	ορφανά •

Related terms

• see: ορφανό n (orfanó, “orphan”)