ουρανικός

Greek

Etymology

From ουρανός (ouranós) +‎ -ικός (-ikós). Semantic loan from French palatal.

Adjective

ουρανικός • (ouranikós) m (feminine ουρανική, neuter ουρανικό)

1. (phonetics, phonology) palatal
2. (chemistry) related to uranium

Declension

Declension of ουρανικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ουρανικός •	ουρανική •	ουρανικό •	ουρανικοί •	ουρανικές •	ουρανικά •
genitive	ουρανικού •	ουρανικής •	ουρανικού •	ουρανικών •	ουρανικών •	ουρανικών •
accusative	ουρανικό •	ουρανική •	ουρανικό •	ουρανικούς •	ουρανικές •	ουρανικά •
vocative	ουρανικέ •	ουρανική •	ουρανικό •	ουρανικοί •	ουρανικές •	ουρανικά •

Derived terms

• ουρανικοποίηση (ouranikopoíisi)

Related terms

• ουρανίσκος (ouranískos, “palate”)
• ουρανώνω (ouranóno) (phonetics, phonology)
• ουράνωση (ouránosi) (phonetics, phonology)

Further reading

• ουρανικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language