πέλωρος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pé.lɔː.ros/ → /ˈpe.lo.ros/ → /ˈpe.lo.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pé.lɔː.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpe.lo.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpe.lo.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpe.lo.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpe.lo.ros/

Adjective

πέλωρος • (pélōros) m (feminine πελώρη, neuter πέλωρον); first/second declension

1. Alternative form of πελώριος (pelṓrios)

Declension

First and second declension of πέλωρος; πελώρη; πέλωρον (Epic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πέλωρος pélōros	πελώρη pelṓrē	πέλωρον pélōron		πελώρω pelṓrō	πελώρᾱ pelṓrā	πελώρω pelṓrō		πέλωροι pélōroi	πέλωραι pélōrai	πέλωρᾰ pélōra
Genitive		πελώρου / πελωροῖο / πελώροιο / πελωρόο / πελώροο pelṓrou / pelōroîo / pelṓroio / pelōróo / pelṓroo	πελώρης pelṓrēs	πελώρου / πελωροῖο / πελώροιο / πελωρόο / πελώροο pelṓrou / pelōroîo / pelṓroio / pelōróo / pelṓroo		πελώροιῐν pelṓroiin	πελώραιν / πελώραιῐν / πελώρῃῐν pelṓrai(i)n / pelṓrēiin	πελώροιῐν pelṓroiin		πελώρων pelṓrōn	πελωρᾱ́ων / πελωρέ͜ων / πελωρῶν pelōrā́ōn / pelōré͜ōn / pelōrôn	πελώρων pelṓrōn
Dative		πελώρῳ pelṓrōi	πελώρῃ pelṓrēi	πελώρῳ pelṓrōi		πελώροιῐν pelṓroiin	πελώραιν / πελώραιῐν / πελώρῃῐν pelṓrai(i)n / pelṓrēiin	πελώροιῐν pelṓroiin		πελώροισῐ / πελώροισῐν / πελώροις pelṓroisi(n) / pelṓrois	πελώρῃσῐ / πελώρῃσῐν / πελώρῃς / πελώραις pelṓrēisi(n) / pelṓrēis / pelṓrais	πελώροισῐ / πελώροισῐν / πελώροις pelṓroisi(n) / pelṓrois
Accusative		πέλωρον pélōron	πελώρην pelṓrēn	πέλωρον pélōron		πελώρω pelṓrō	πελώρᾱ pelṓrā	πελώρω pelṓrō		πελώρους pelṓrous	πελώρᾱς pelṓrās	πέλωρᾰ pélōra
Vocative		πέλωρε pélōre	πελώρη pelṓrē	πέλωρον pélōron		πελώρω pelṓrō	πελώρᾱ pelṓrā	πελώρω pelṓrō		πέλωροι pélōroi	πέλωραι pélōrai	πέλωρᾰ pélōra
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πελώρως pelṓrōs				πελωρότερος pelōróteros				πελωρότᾰτος pelōrótatos
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Derived terms

• πέλωρον (pélōron, “monster, freak”, noun)

Further reading

• “πέλωρος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• πέλωρος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• πέλωρος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “πέλωρος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • pelorus (cape) idem, page 602.