πίθοι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pí.tʰoi̯/ → /ˈpi.θy/ → /ˈpi.θi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pí.tʰoi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpi.tʰy/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpi.θy/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpi.θy/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpi.θi/

Noun

πῐ́θοι • (píthoi) m

1. nominative/vocative plural of πῐ́θος (píthos)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpiθi/
• Hyphenation: πί‧θοι
• Homophone: πείθει (peíthei) “persuades”

Noun

πίθοι • (píthoi) m

1. Nominative and vocative plural form of πίθος (píthos).