παθών

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.tʰɔ̌ːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈtʰon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈθon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈθon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈθon/

Participle

πᾰθών • (pathṓn) m (feminine πᾰθοῦσᾰ, neuter πᾰθόν); first/third declension

aorist active participle of πάσχω (páskhō)

Declension

First and third declension of πᾰθών; πᾰθοῦσᾰ; πᾰθόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πᾰθών pathṓn	πᾰθοῦσᾰ pathoûsa	πᾰθόν pathón	πᾰθόντε pathónte	πᾰθούσᾱ pathoúsā	πᾰθόντε pathónte	πᾰθόντες pathóntes	πᾰθοῦσαι pathoûsai	πᾰθόντᾰ pathónta
Genitive	πᾰθόντος pathóntos	πᾰθούσης pathoúsēs	πᾰθόντος pathóntos	πᾰθόντοιν pathóntoin	πᾰθούσαιν pathoúsain	πᾰθόντοιν pathóntoin	πᾰθόντων pathóntōn	πᾰθουσῶν pathousôn	πᾰθόντων pathóntōn
Dative	πᾰθόντῐ pathónti	πᾰθούσῃ pathoúsēi	πᾰθόντῐ pathónti	πᾰθόντοιν pathóntoin	πᾰθούσαιν pathoúsain	πᾰθόντοιν pathóntoin	πᾰθοῦσῐ / πᾰθοῦσῐν pathoûsi(n)	πᾰθούσαις pathoúsais	πᾰθοῦσῐ / πᾰθοῦσῐν pathoûsi(n)
Accusative	πᾰθόντᾰ pathónta	πᾰθοῦσᾰν pathoûsan	πᾰθόν pathón	πᾰθόντε pathónte	πᾰθούσᾱ pathoúsā	πᾰθόντε pathónte	πᾰθόντᾰς pathóntas	πᾰθούσᾱς pathoúsās	πᾰθόντᾰ pathónta
Vocative	πᾰθών pathṓn	πᾰθοῦσᾰ pathoûsa	πᾰθόν pathón	πᾰθόντε pathónte	πᾰθούσᾱ pathoúsā	πᾰθόντε pathónte	πᾰθόντες pathóntes	πᾰθοῦσαι pathoûsai	πᾰθόντᾰ pathónta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πᾰθόντως pathóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.