παραταξάμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.tak.sá.me.nos/ → /pa.ra.takˈsa.me.nos/ → /pa.ra.takˈsa.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.tak.sá.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.ra.takˈsa.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.ra.takˈsa.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.ra.takˈsa.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.ra.takˈsa.me.nos/

Participle

πᾰρᾰταξάμενος • (parataxámenos) m (feminine πᾰρᾰταξᾰμένη, neuter πᾰρᾰτᾰξάμενον); first/second declension

1. aorist middle participle of παρατάσσω (paratássō)

Declension

First and second declension of πᾰρᾰταξᾰ́μενος; πᾰρᾰταξᾰμένη; πᾰρᾰταξᾰ́μενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πᾰρᾰταξᾰ́μενος parataxámenos	πᾰρᾰταξᾰμένη parataxaménē	πᾰρᾰταξᾰ́μενον parataxámenon		πᾰρᾰταξᾰμένω parataxaménō	πᾰρᾰταξᾰμένᾱ parataxaménā	πᾰρᾰταξᾰμένω parataxaménō		πᾰρᾰταξᾰ́μενοι parataxámenoi	πᾰρᾰταξᾰ́μεναι parataxámenai	πᾰρᾰταξᾰ́μενᾰ parataxámena
Genitive		πᾰρᾰταξᾰμένου parataxaménou	πᾰρᾰταξᾰμένης parataxaménēs	πᾰρᾰταξᾰμένου parataxaménou		πᾰρᾰταξᾰμένοιν parataxaménoin	πᾰρᾰταξᾰμέναιν parataxaménain	πᾰρᾰταξᾰμένοιν parataxaménoin		πᾰρᾰταξᾰμένων parataxaménōn	πᾰρᾰταξᾰμένων parataxaménōn	πᾰρᾰταξᾰμένων parataxaménōn
Dative		πᾰρᾰταξᾰμένῳ parataxaménōi	πᾰρᾰταξᾰμένῃ parataxaménēi	πᾰρᾰταξᾰμένῳ parataxaménōi		πᾰρᾰταξᾰμένοιν parataxaménoin	πᾰρᾰταξᾰμέναιν parataxaménain	πᾰρᾰταξᾰμένοιν parataxaménoin		πᾰρᾰταξᾰμένοις parataxaménois	πᾰρᾰταξᾰμέναις parataxaménais	πᾰρᾰταξᾰμένοις parataxaménois
Accusative		πᾰρᾰταξᾰ́μενον parataxámenon	πᾰρᾰταξᾰμένην parataxaménēn	πᾰρᾰταξᾰ́μενον parataxámenon		πᾰρᾰταξᾰμένω parataxaménō	πᾰρᾰταξᾰμένᾱ parataxaménā	πᾰρᾰταξᾰμένω parataxaménō		πᾰρᾰταξᾰμένους parataxaménous	πᾰρᾰταξᾰμένᾱς parataxaménās	πᾰρᾰταξᾰ́μενᾰ parataxámena
Vocative		πᾰρᾰταξᾰ́μενε parataxámene	πᾰρᾰταξᾰμένη parataxaménē	πᾰρᾰταξᾰ́μενον parataxámenon		πᾰρᾰταξᾰμένω parataxaménō	πᾰρᾰταξᾰμένᾱ parataxaménā	πᾰρᾰταξᾰμένω parataxaménō		πᾰρᾰταξᾰ́μενοι parataxámenoi	πᾰρᾰταξᾰ́μεναι parataxámenai	πᾰρᾰταξᾰ́μενᾰ parataxámena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πᾰρᾰταξᾰμένως parataxaménōs				πᾰρᾰταξᾰμενώτερος parataxamenṓteros				πᾰρᾰταξᾰμενώτᾰτος parataxamenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.