παριών

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ri.ɔ̌ːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.riˈon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.riˈon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.riˈon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.riˈon/

Participle

πᾰρῐών • (pariṓn) m (feminine πᾰρῐοῦσᾰ, neuter πᾰρῐόν); first/third declension

present active participle of πάρειμι (páreimi)

Declension

First and third declension of πᾰρῐών; πᾰρῐοῦσᾰ; πᾰρῐόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πᾰρῐών pariṓn	πᾰρῐοῦσᾰ parioûsa	πᾰρῐόν parión	πᾰρῐόντε pariónte	πᾰρῐούσᾱ parioúsā	πᾰρῐόντε pariónte	πᾰρῐόντες parióntes	πᾰρῐοῦσαι parioûsai	πᾰρῐόντᾰ pariónta
Genitive	πᾰρῐόντος parióntos	πᾰρῐούσης parioúsēs	πᾰρῐόντος parióntos	πᾰρῐόντοιν parióntoin	πᾰρῐούσαιν parioúsain	πᾰρῐόντοιν parióntoin	πᾰρῐόντων parióntōn	πᾰρῐουσῶν pariousôn	πᾰρῐόντων parióntōn
Dative	πᾰρῐόντῐ pariónti	πᾰρῐούσῃ parioúsēi	πᾰρῐόντῐ pariónti	πᾰρῐόντοιν parióntoin	πᾰρῐούσαιν parioúsain	πᾰρῐόντοιν parióntoin	πᾰρῐοῦσῐ / πᾰρῐοῦσῐν parioûsi(n)	πᾰρῐούσαις parioúsais	πᾰρῐοῦσῐ / πᾰρῐοῦσῐν parioûsi(n)
Accusative	πᾰρῐόντᾰ pariónta	πᾰρῐοῦσᾰν parioûsan	πᾰρῐόν parión	πᾰρῐόντε pariónte	πᾰρῐούσᾱ parioúsā	πᾰρῐόντε pariónte	πᾰρῐόντᾰς parióntas	πᾰρῐούσᾱς parioúsās	πᾰρῐόντᾰ pariónta
Vocative	πᾰρῐών pariṓn	πᾰρῐοῦσᾰ parioûsa	πᾰρῐόν parión	πᾰρῐόντε pariónte	πᾰρῐούσᾱ parioúsā	πᾰρῐόντε pariónte	πᾰρῐόντες parióntes	πᾰρῐοῦσαι parioûsai	πᾰρῐόντᾰ pariónta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πᾰρῐόντως parióntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.