πείνας

See also: πεινάς and πεινᾶς

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pěː.naːs/ → /ˈpi.nas/ → /ˈpi.nas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pěː.naːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpi.nas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpi.nas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpi.nas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpi.nas/

Noun

πείνᾱς • (peínās) f

1. accusative plural of πεῖνᾰ (peîna)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpi.nas/
• Hyphenation: πεί‧νας
• Homophone: πίνας (pínas)

Noun

πείνας • (peínas) f

1. Genitive singular form of πείνα (peína).

   older form: πείνης (peínēs)