πελάζω

Ancient Greek

Etymology

From πέλας (pélas, “nearby”) +‎ -άζω (-ázō). Compare cognate πλησιάζω (plēsiázō) and old πιλνάω (pilnáō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.láz.dɔː/ → /peˈla.zo/ → /peˈla.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.láz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /peˈla.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /peˈla.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /peˈla.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /peˈla.zo/

Verb

πελάζω • (pelázō)

1. (intransitive) to approach
2. (transitive) to bring near

Conjugation

   Present: πελάζω, πελάζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πελάζω	πελάζεις	πελάζει	πελάζετον	πελάζετον	πελάζομεν	πελάζετε	πελάζουσῐ(ν)
	subjunctive	πελάζω	πελάζῃς	πελάζῃ	πελάζητον	πελάζητον	πελάζωμεν	πελάζητε	πελάζωσῐ(ν)
	optative	πελάζοιμῐ	πελάζοις	πελάζοι	πελάζοιτον	πελαζοίτην	πελάζοιμεν	πελάζοιτε	πελάζοιεν
	imperative		πέλαζε	πελαζέτω	πελάζετον	πελαζέτων		πελάζετε	πελαζόντων
middle/ passive	indicative	πελάζομαι	πελάζῃ, πελάζει	πελάζεται	πελάζεσθον	πελάζεσθον	πελαζόμεθᾰ	πελάζεσθε	πελάζονται
	subjunctive	πελάζωμαι	πελάζῃ	πελάζηται	πελάζησθον	πελάζησθον	πελαζώμεθᾰ	πελάζησθε	πελάζωνται
	optative	πελαζοίμην	πελάζοιο	πελάζοιτο	πελάζοισθον	πελαζοίσθην	πελαζοίμεθᾰ	πελάζοισθε	πελάζοιντο
	imperative		πελάζου	πελαζέσθω	πελάζεσθον	πελαζέσθων		πελάζεσθε	πελαζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πελάζειν				πελάζεσθαι
participle	m	πελάζων				πελαζόμενος
	f	πελάζουσᾰ				πελαζομένη
	n	πελᾶζον				πελαζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπέλαζον, ἐπελαζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπέλαζον	ἐπέλαζες	ἐπέλαζε(ν)	ἐπελάζετον	ἐπελαζέτην	ἐπελάζομεν	ἐπελάζετε	ἐπέλαζον
middle/ passive	indicative	ἐπελαζόμην	ἐπελάζου	ἐπελάζετο	ἐπελάζεσθον	ἐπελαζέσθην	ἐπελαζόμεθᾰ	ἐπελάζεσθε	ἐπελάζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πελᾰ́σω, πελᾰ́σομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πελᾰ́σω	πελᾰ́σεις	πελᾰ́σει	πελᾰ́σετον	πελᾰ́σετον	πελᾰ́σομεν	πελᾰ́σετε	πελᾰ́σουσῐ(ν)
	optative	πελᾰ́σοιμῐ	πελᾰ́σοις	πελᾰ́σοι	πελᾰ́σοιτον	πελᾰσοίτην	πελᾰ́σοιμεν	πελᾰ́σοιτε	πελᾰ́σοιεν
middle	indicative	πελᾰ́σομαι	πελᾰ́σῃ, πελᾰ́σει	πελᾰ́σεται	πελᾰ́σεσθον	πελᾰ́σεσθον	πελᾰσόμεθᾰ	πελᾰ́σεσθε	πελᾰ́σονται
	optative	πελᾰσοίμην	πελᾰ́σοιο	πελᾰ́σοιτο	πελᾰ́σοισθον	πελᾰσοίσθην	πελᾰσοίμεθᾰ	πελᾰ́σοισθε	πελᾰ́σοιντο
		active			middle
infinitive		πελᾰ́σειν			πελᾰ́σεσθαι
participle	m	πελᾰ́σων			πελᾰσόμενος
	f	πελᾰ́σουσᾰ			πελᾰσομένη
	n	πελᾰ́σον			πελᾰσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πελέω, πελέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πελέω	πελέεις	πελέει	πελέετον	πελέετον	πελέομεν	πελέετε	πελέουσῐ(ν)
	optative	πελέοιμῐ	πελέοις	πελέοι	πελέοιτον	πελεοίτην	πελέοιμεν	πελέοιτε	πελέοιεν
middle	indicative	πελέομαι	πελέῃ, πελέει	πελέεται	πελέεσθον	πελέεσθον	πελεόμεθᾰ	πελέεσθε	πελέονται
	optative	πελεοίμην	πελέοιο	πελέοιτο	πελέοισθον	πελεοίσθην	πελεοίμεθᾰ	πελέοισθε	πελέοιντο
		active			middle
infinitive		πελέειν			πελέεσθαι
participle	m	πελέων			πελεόμενος
	f	πελέουσᾰ			πελεομένη
	n	πελέον			πελεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πελῶ, πελοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πελῶ	πελεῖς	πελεῖ	πελεῖτον	πελεῖτον	πελοῦμεν	πελεῖτε	πελοῦσῐ(ν)
	optative	πελοίην, πελοῖμῐ	πελοίης, πελοῖς	πελοίη, πελοῖ	πελοῖτον, πελοίητον	πελοίτην, πελοιήτην	πελοῖμεν, πελοίημεν	πελοῖτε, πελοίητε	πελοῖεν, πελοίησᾰν
middle	indicative	πελοῦμαι	πελῇ	πελεῖται	πελεῖσθον	πελεῖσθον	πελούμεθᾰ	πελεῖσθε	πελοῦνται
	optative	πελοίμην	πελοῖο	πελοῖτο	πελοῖσθον	πελοίσθην	πελοίμεθᾰ	πελοῖσθε	πελοῖντο
		active			middle
infinitive		πελεῖν			πελεῖσθαι
participle	m	πελῶν			πελούμενος
	f	πελοῦσᾰ			πελουμένη
	n	πελοῦν			πελούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπέλᾰσᾰ, ἐπελᾰσᾰ́μην, ἐπελάσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπέλᾰσᾰ	ἐπέλᾰσᾰς	ἐπέλᾰσε(ν)	ἐπελᾰ́σᾰτον	ἐπελᾰσᾰ́την	ἐπελᾰ́σᾰμεν	ἐπελᾰ́σᾰτε	ἐπέλᾰσᾰν
	subjunctive	πελᾰ́σω	πελᾰ́σῃς	πελᾰ́σῃ	πελᾰ́σητον	πελᾰ́σητον	πελᾰ́σωμεν	πελᾰ́σητε	πελᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	πελᾰ́σαιμῐ	πελᾰ́σειᾰς, πελᾰ́σαις	πελᾰ́σειε(ν), πελᾰ́σαι	πελᾰ́σαιτον	πελᾰσαίτην	πελᾰ́σαιμεν	πελᾰ́σαιτε	πελᾰ́σειᾰν, πελᾰ́σαιεν
	imperative		πέλᾰσον	πελᾰσᾰ́τω	πελᾰ́σᾰτον	πελᾰσᾰ́των		πελᾰ́σᾰτε	πελᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπελᾰσᾰ́μην	ἐπελᾰ́σω	ἐπελᾰ́σᾰτο	ἐπελᾰ́σᾰσθον	ἐπελᾰσᾰ́σθην	ἐπελᾰσᾰ́μεθᾰ	ἐπελᾰ́σᾰσθε	ἐπελᾰ́σᾰντο
	subjunctive	πελᾰ́σωμαι	πελᾰ́σῃ	πελᾰ́σηται	πελᾰ́σησθον	πελᾰ́σησθον	πελᾰσώμεθᾰ	πελᾰ́σησθε	πελᾰ́σωνται
	optative	πελᾰσαίμην	πελᾰ́σαιο	πελᾰ́σαιτο	πελᾰ́σαισθον	πελᾰσαίσθην	πελᾰσαίμεθᾰ	πελᾰ́σαισθε	πελᾰ́σαιντο
	imperative		πέλᾰσαι	πελᾰσᾰ́σθω	πελᾰ́σᾰσθον	πελᾰσᾰ́σθων		πελᾰ́σᾰσθε	πελᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπελάσθην	ἐπελάσθης	ἐπελάσθη	ἐπελάσθητον	ἐπελασθήτην	ἐπελάσθημεν	ἐπελάσθητε	ἐπελάσθησᾰν
	subjunctive	πελασθῶ	πελασθῇς	πελασθῇ	πελασθῆτον	πελασθῆτον	πελασθῶμεν	πελασθῆτε	πελασθῶσῐ(ν)
	optative	πελασθείην	πελασθείης	πελασθείη	πελασθεῖτον, πελασθείητον	πελασθείτην, πελασθειήτην	πελασθεῖμεν, πελασθείημεν	πελασθεῖτε, πελασθείητε	πελασθεῖεν, πελασθείησᾰν
	imperative		πελάσθητῐ	πελασθήτω	πελάσθητον	πελασθήτων		πελάσθητε	πελασθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πελᾰ́σαι			πελᾰ́σᾰσθαι		πελασθῆναι
participle	m	πελᾰ́σᾱς			πελᾰσᾰ́μενος		πελασθείς
	f	πελᾰ́σᾱσᾰ			πελᾰσᾰμένη		πελασθεῖσᾰ
	n	πελᾰ́σᾰν			πελᾰσᾰ́μενον		πελασθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπέλασσᾰ, ἐπελασσᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπέλασσᾰ	ἐπέλασσᾰς	ἐπέλασσε(ν)	ἐπελάσσᾰτον	ἐπελασσᾰ́την	ἐπελάσσᾰμεν	ἐπελάσσᾰτε	ἐπέλασσᾰν
	subjunctive	πελάσσω, πελάσσωμῐ	πελάσσῃς, πελάσσῃσθᾰ	πελάσσῃ, πελάσσῃσῐ	πελάσσητον	πελάσσητον	πελάσσωμεν	πελάσσητε	πελάσσωσῐ(ν)
	optative	πελάσσαιμῐ	πελάσσαις, πελάσσαισθᾰ, πελάσσειᾰς	πελάσσειε(ν), πελάσσαι	πελασσεῖτον	πελασσείτην	πελασσεῖμεν	πελασσεῖτε	πελασσεῖεν
	imperative		πέλασσον	πελασσᾰ́τω	πελάσσᾰτον	πελασσᾰ́των		πελάσσᾰτε	πελασσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπελασσᾰ́μην	ἐπελάσσᾰο	ἐπελάσσᾰτο	ἐπελάσσᾰσθον	ἐπελασσᾰ́σθην	ἐπελασσᾰ́με(σ)θᾰ	ἐπελάσσᾰσθε	ἐπελάσσᾰντο
	subjunctive	πελάσσωμαι	πελάσσηαι	πελάσσηται	πελάσσησθον	πελάσσησθον	πελασσώμε(σ)θᾰ	πελάσσησθε	πελάσσωνται
	optative	πελασσαίμην	πελάσσαιο	πελάσσαιτο	πελάσσαισθον	πελασσαίσθην	πελασσαίμε(σ)θᾰ	πελάσσαισθε	πελασσαίᾰτο
	imperative		πέλασσαι	πελασσᾰ́σθω	πελάσσᾰσθον	πελασσᾰ́σθων		πελάσσᾰσθε	πελασσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		πελᾶσσαι/πελασσᾰ́μεν/πελασσᾰμέναι			πελάσσᾰσθαι
participle	m	πελάσσᾱς			πελασσᾰ́μενος
	f	πελάσσᾱσᾰ			πελασσᾰμένη
	n	πελᾶσσᾰν			πελασσᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πέλᾰσᾰ, πελᾰσᾰ́μην, πελάσθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέλᾰσᾰ	πέλᾰσᾰς	πέλᾰσε(ν)	πελᾰ́σᾰτον	πελᾰσᾰ́την	πελᾰ́σᾰμεν	πελᾰ́σᾰτε	πέλᾰσᾰν
	subjunctive	πελᾰ́σω, πελᾰ́σωμῐ	πελᾰ́σῃς, πελᾰ́σῃσθᾰ	πελᾰ́σῃ, πελᾰ́σῃσῐ	πελᾰ́σητον	πελᾰ́σητον	πελᾰ́σωμεν	πελᾰ́σητε	πελᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	πελᾰ́σαιμῐ	πελᾰ́σαις, πελᾰ́σαισθᾰ, πελᾰ́σειᾰς	πελᾰ́σειε(ν), πελᾰ́σαι	πελᾰσεῖτον	πελᾰσείτην	πελᾰσεῖμεν	πελᾰσεῖτε	πελᾰσεῖεν
	imperative		πέλᾰσον	πελᾰσᾰ́τω	πελᾰ́σᾰτον	πελᾰσᾰ́των		πελᾰ́σᾰτε	πελᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	πελᾰσᾰ́μην	πελᾰ́σᾰο	πελᾰ́σᾰτο	πελᾰ́σᾰσθον	πελᾰσᾰ́σθην	πελᾰσᾰ́με(σ)θᾰ	πελᾰ́σᾰσθε	πελᾰ́σᾰντο
	subjunctive	πελᾰ́σωμαι	πελᾰ́σηαι	πελᾰ́σηται	πελᾰ́σησθον	πελᾰ́σησθον	πελᾰσώμε(σ)θᾰ	πελᾰ́σησθε	πελᾰ́σωνται
	optative	πελᾰσαίμην	πελᾰ́σαιο	πελᾰ́σαιτο	πελᾰ́σαισθον	πελᾰσαίσθην	πελᾰσαίμε(σ)θᾰ	πελᾰ́σαισθε	πελασαίατο
	imperative		πέλᾰσαι	πελᾰσᾰ́σθω	πελᾰ́σᾰσθον	πελᾰσᾰ́σθων		πελᾰ́σᾰσθε	πελᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	πελάσθην	πελάσθης	πελάσθη	πελάσθητον	πελασθήτην	πελάσθημεν	πελάσθητε	πελάσθησᾰν, πέλασθεν
	subjunctive	πελασθῶ	πελασθῇς	πελασθῇ	πελασθῆτον	πελασθῆτον	πελασθῶμεν	πελασθῆτε	πελασθῶσῐ(ν)
	optative	πελασθείην	πελασθείης	πελασθείη	πελασθεῖτον, πελασθείητον	πελασθείτην, πελασθειήτην	πελασθεῖμεν, πελασθείημεν	πελασθεῖτε, πελασθείητε	πελάσθειεν, πελασθείησᾰν
	imperative		πελάσθητῐ	πελασθήτω	πελάσθητον	πελασθήτων		πελάσθητε	πελασθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πελᾰ́σαι/πελᾰσᾰ́μεν/πελᾰσᾰμέναι			πελᾰ́σᾰσθαι		πελασθῆναι/πελασθήμεναι
participle	m	πελᾰ́σᾱς			πελᾰσᾰ́μενος		πελασθείς
	f	πελᾰ́σᾱσᾰ			πελᾰσᾰμένη		πελασθεῖσᾰ
	n	πελᾰ́σᾰν			πελᾰσᾰ́μενον		πελασθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πέλασσᾰ, πελασσᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πέλασσᾰ	πέλασσᾰς	πέλασσε(ν)	πελάσσᾰτον	πελασσᾰ́την	πελάσσᾰμεν	πελάσσᾰτε	πέλασσᾰν
	subjunctive	πελάσσω, πελάσσωμῐ	πελάσσῃς, πελάσσῃσθᾰ	πελάσσῃ, πελάσσῃσῐ	πελάσσητον	πελάσσητον	πελάσσωμεν	πελάσσητε	πελάσσωσῐ(ν)
	optative	πελάσσαιμῐ	πελάσσαις, πελάσσαισθᾰ, πελάσσειᾰς	πελάσσειε(ν), πελάσσαι	πελασσεῖτον	πελασσείτην	πελασσεῖμεν	πελασσεῖτε	πελασσεῖεν
	imperative		πέλασσον	πελασσᾰ́τω	πελάσσετον	πελασσᾰ́των		πελάσσᾰτε	πελασσᾰ́ντων
middle	indicative	πελασσᾰ́μην	πελάσσᾰο	πελάσσᾰτο	πελάσσᾰσθον	πελασσᾰ́σθην	πελασσᾰ́με(σ)θᾰ	πελάσσᾰσθε	πελάσσᾰντο
	subjunctive	πελάσσωμαι	πελάσσηαι	πελάσσηται	πελάσσησθον	πελάσσησθον	πελασσώμε(σ)θᾰ	πελάσσησθε	πελάσσωνται
	optative	πελασσαίμην	πελάσσαιο	πελάσσαιτο	πελάσσαισθον	πελασσαίσθην	πελασσαίμε(σ)θᾰ	πελάσσαισθε	πελασσαίᾰτο
	imperative		πέλασσαι	πελασσᾰ́σθω	πελάσσᾰσθον	πελασσᾰ́σθων		πελάσσᾰσθε	πελασσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		πελᾶσσαι/πελασσᾰ́μεν/πελασσᾰμέναι			πελάσσᾰσθαι
participle	m	πελάσσᾱς			πελασσᾰ́μενος
	f	πελάσσᾱσᾰ			πελασσᾰμένη
	n	πελᾶσσᾰν			πελασσᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπλήμην, ἐπλᾱ́θην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐπλήμην	ἔπληο	ἔπλητο	ἔπλησθον	ἐπλήσθην	ἐπλήμεθᾰ	ἔπλησθε	ἔπληντο
	subjunctive
	optative	πλῄμην	πλῇο	πλῇτο	πλῇσθον	πλῄσθην	πλῄμεθᾰ	πλῇσθε	πλῇντο
	imperative		πλῆο	πλήσθω	πλῆσθον	πλήσθων		πλῆσθε	πλήσθων
passive	indicative	ἐπλᾱ́θην	ἐπλᾱ́θης	ἐπλᾱ́θη	ἐπλᾱ́θητον	ἐπλᾱθήτην	ἐπλᾱ́θημεν	ἐπλᾱ́θητε	ἐπλᾱ́θησᾰν
	subjunctive	πλᾱθῶ	πλᾱθῇς	πλᾱθῇ	πλᾱθῆτον	πλᾱθῆτον	πλᾱθῶμεν	πλᾱθῆτε	πλᾱθῶσῐ(ν)
	optative	πλᾱθείην	πλᾱθείης	πλᾱθείη	πλᾱθεῖτον, πλᾱθείητον	πλᾱθείτην, πλᾱθειήτην	πλᾱθεῖμεν, πλᾱθείημεν	πλᾱθεῖτε, πλᾱθείητε	πλᾱθεῖεν, πλᾱθείησᾰν
	imperative		πλᾱ́θηθῐ	πλᾱθήτω	πλᾱ́θητον	πλᾱθήτων		πλᾱ́θητε	πλᾱθέντων
					middle		passive
infinitive					πλῆσθαι		πλᾱθῆναι
participle	m				πλήμενος		πλᾱθείς
	f				πλημένη		πλᾱθεῖσᾰ
	n				πλήμενον		πλᾱθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πλήμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πλήμην	πλῆο	πλῆτο	πλῆσθον	πλήσθην	πλήμε(σ)θᾰ	πλῆσθε	πλῆντο
	subjunctive
	optative	πλῄμην	πλῇο	πλῇτο	πλῇσθον	πλῄσθην	πλῄμε(σ)θᾰ	πλῇσθε	πλῄᾰτο
	imperative		πλῆο	πλήσθω	πλῆσθον	πλήσθων		πλῆσθε	πλήσθων
					middle
infinitive					πλῆσθαι
participle	m				πλήμενος
	f				πλημένη
	n				πλήμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πέπλημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	πέπλημαι	πέπλησαι	πέπληται	πέπλησθον	πέπλησθον	πεπλήμεθᾰ	πέπλησθε	πέπληνται
	subjunctive	πεπλημένος ὦ	πεπλημένος ᾖς	πεπλημένος ᾖ	πεπλημένω ἦτον	πεπλημένω ἦτον	πεπλημένοι ὦμεν	πεπλημένοι ἦτε	πεπλημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπλημένος εἴην	πεπλημένος εἴης	πεπλημένος εἴη	πεπλημένω εἴητον/εἶτον	πεπλημένω εἰήτην/εἴτην	πεπλημένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπλημένοι εἴητε/εἶτε	πεπλημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέπλησο	πεπλήσθω	πέπλησθον	πεπλήσθων		πέπλησθε	πεπλήσθων
infinitive						πεπλῆσθαι
participle	m					πεπλημένος
	f					πεπλημένη
	n					πεπλημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

• πελάθω (peláthō)
• πελάω (peláō)
• πεπλημένος (peplēménos)
• πλάθω (pláthō)
• πλᾱτός (plātós)
• πλήν (plḗn)
• πλήτης (plḗtēs)

 

Further reading

• “πελάζω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• πελάζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• πελάζω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “πελάζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πελάζω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • approach idem, page 37.
  • draw away idem, page 250.
  • near idem, page 553.