πελάτης

Greek

Etymology

From Ancient Greek πελάτης (pelátēs, “one who comes near, serf, jobber”), derived from Ancient Greek πελάζω (pelázō, “to approach”); see there for more.

Pronunciation

• IPA^(key): /peˈla.tis/

Noun

πελάτης • (pelátis) m (plural πελάτες, feminine πελάτισσα)

1. customer, client, patient
2. patron, customer, guest (of hotel, cafe, etc)

Declension

Declension of πελάτης

	singular	plural
nominative	πελάτης •	πελάτες •
genitive	πελάτη •	πελατών •
accusative	πελάτη •	πελάτες •
vocative	πελάτη •	πελάτες •

Related terms

• πελατεία f (pelateía, “clientele, patronage”)

Further reading

• πελάτης, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language