περιπετειώδης

Greek

Etymology

From περιπέτεια (peripéteia) +‎ -ώδης (-ódis). Calque of French aventureux.

Adjective

περιπετειώδης • (peripeteiódis) m (feminine περιπετειώδης, neuter περιπετειώδες)

1. adventurous, eager for adventure
2. dangerous

Declension

Declension of περιπετειώδης

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	περιπετειώδης •	περιπετειώδης •	περιπετειώδες •	περιπετειώδεις •	περιπετειώδεις •	περιπετειώδη •
genitive	περιπετειώδους •	περιπετειώδους •	περιπετειώδους •	περιπετειωδών •	περιπετειωδών •	περιπετειωδών •
accusative	περιπετειώδη •	περιπετειώδη •	περιπετειώδες •	περιπετειώδεις •	περιπετειώδεις •	περιπετειώδη •
vocative	περιπετειώδη • / περιπετειώδης •	περιπετειώδης •	περιπετειώδες •	περιπετειώδεις •	περιπετειώδεις •	περιπετειώδη •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο περιπετειώδης, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο περιπετειώδης, etc.)

Further reading

• “περιπετειώδης”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998