περιφρόνηση

Greek

Etymology

From Ancient Greek περῐφρόνησῐς (periphrónēsis, “contempt”).

Noun

περιφρόνηση • (perifrónisi) f (uncountable)

1. scorn, contempt, disdain

Declension

  περιφρόνηση

case     \     number	singular
nominative	περιφρόνηση •
genitive	περιφρόνησης •
accusative	περιφρόνηση •
vocative	περιφρόνηση •
Older or formal genitive singular: περιφρονήσεως •