πευσόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /peu̯.só.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pewˈso.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /peɸˈso.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pefˈso.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pefˈso.me.nos/

Participle

πευσόμενος • (peusómenos) m (feminine πευσομένη, neuter πευσόμενον); first/second declension

future middle participle of πυνθάνομαι (punthánomai)

Declension

First and second declension of πευσόμενος; πευσομένη; πευσόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πευσόμενος peusómenos	πευσομένη peusoménē	πευσόμενον peusómenon	πευσομένω peusoménō	πευσομένᾱ peusoménā	πευσομένω peusoménō	πευσόμενοι peusómenoi	πευσόμεναι peusómenai	πευσόμενᾰ peusómena
Genitive	πευσομένου peusoménou	πευσομένης peusoménēs	πευσομένου peusoménou	πευσομένοιν peusoménoin	πευσομέναιν peusoménain	πευσομένοιν peusoménoin	πευσομένων peusoménōn	πευσομένων peusoménōn	πευσομένων peusoménōn
Dative	πευσομένῳ peusoménōi	πευσομένῃ peusoménēi	πευσομένῳ peusoménōi	πευσομένοιν peusoménoin	πευσομέναιν peusoménain	πευσομένοιν peusoménoin	πευσομένοις peusoménois	πευσομέναις peusoménais	πευσομένοις peusoménois
Accusative	πευσόμενον peusómenon	πευσομένην peusoménēn	πευσόμενον peusómenon	πευσομένω peusoménō	πευσομένᾱ peusoménā	πευσομένω peusoménō	πευσομένους peusoménous	πευσομένᾱς peusoménās	πευσόμενᾰ peusómena
Vocative	πευσόμενε peusómene	πευσομένη peusoménē	πευσόμενον peusómenon	πευσομένω peusoménō	πευσομένᾱ peusoménā	πευσομένω peusoménō	πευσόμενοι peusómenoi	πευσόμεναι peusómenai	πευσόμενᾰ peusómena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πευσομένως peusoménōs			πευσομενώτερος peusomenṓteros			πευσομενώτᾰτος peusomenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.