πλεονέκτημα

Greek

Etymology

From Ancient Greek πλεονεκτέω (pleonektéō) + -μα (-ma), from πλέον (pléon, “more”) + ἔχω (ékhō, “to have”).

Noun

πλεονέκτημα • (pleonéktima) n (plural πλεονεκτήματα)

1. profit, gain
2. advantage, boon (something offering the chance of gain)

Declension

Declension of πλεονέκτημα

	singular	plural
nominative	πλεονέκτημα •	πλεονεκτήματα •
genitive	πλεονεκτήματος •	πλεονεκτημάτων •
accusative	πλεονέκτημα •	πλεονεκτήματα •
vocative	πλεονέκτημα •	πλεονεκτήματα •

Synonyms

• αβαντάζ n (avantáz)
• όφελος n (ófelos)
• κέρδος n (kérdos)

Antonyms

• μειονέκτημα (meionéktima)

Related terms

• πλεονέκτης m (pleonéktis, “greedy person”)
• πλεονεκτικός (pleonektikós, “profitable, advantageous”)
• πλεονεκτικότητα f (pleonektikótita, “acquisitiveness”)
• πλεονεκτώ (pleonektó, “to have the advantage”)

Further reading

• “πλεονέκτημα”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998