πλουτηρός

Ancient Greek edit

Etymology edit

From πλουτέω (ploutéō) +‎ -ρός (-rós).

Pronunciation edit

 

Adjective edit

πλουτηρός (ploutērósm (feminine πλουτηρᾱ́, neuter πλουτηρόν); first/second declension

  1. enriching

Inflection edit

Further reading edit