πλουτηρός

Ancient Greek

edit

Etymology

edit

From πλουτέω (ploutéō) +‎ -ρός (-rós).

Pronunciation

edit
 

Adjective

edit

πλουτηρός (ploutērósm (feminine πλουτηρᾱ́, neuter πλουτηρόν); first/second declension

  1. enriching

Inflection

edit

Further reading

edit