προκαταλαμβάνω

Ancient Greek

Etymology

From προ- (pro-, “against”) +‎ καταλαμβάνω (katalambánō, “to seize”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.ka.ta.lam.bá.nɔː/ → /pro.ka.ta.lamˈba.no/ → /pro.ka.ta.lamˈba.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ka.ta.lam.bá.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.ka.ta.lamˈba.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.ka.ta.lamˈba.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.ka.ta.lamˈba.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.ka.ta.lamˈba.no/

Verb

προκᾰτᾰλαμβάνω • (prokatalambánō)

1. to preoccupy
2. to anticipate
3. to frustrate
4. to surprise
5. to overpower before

Conjugation

   Present: προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νω, προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νω	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νεις	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νει	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νετον	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νετον	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νομεν	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νετε	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νουσῐ(ν)
	subjunctive	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νω	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νῃς	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νῃ	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νητον	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νητον	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νωμεν	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νητε	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νωσῐ(ν)
	optative	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοιμῐ	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοις	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοι	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοιτον	προκᾰτᾰλᾰμβᾰνοίτην	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοιμεν	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοιτε	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοιεν
	imperative		προκᾰτᾰλᾰ́μβᾰνε	προκᾰτᾰλᾰμβᾰνέτω	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νετον	προκᾰτᾰλᾰμβᾰνέτων		προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νετε	προκᾰτᾰλᾰμβᾰνόντων
middle/ passive	indicative	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νομαι	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νῃ, προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νει	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νεται	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νεσθον	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νεσθον	προκᾰτᾰλᾰμβᾰνόμεθᾰ	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νεσθε	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νονται
	subjunctive	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νωμαι	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νῃ	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νηται	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νησθον	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νησθον	προκᾰτᾰλᾰμβᾰνώμεθᾰ	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νησθε	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νωνται
	optative	προκᾰτᾰλᾰμβᾰνοίμην	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοιο	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοιτο	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοισθον	προκᾰτᾰλᾰμβᾰνοίσθην	προκᾰτᾰλᾰμβᾰνοίμεθᾰ	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοισθε	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νοιντο
	imperative		προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νου	προκᾰτᾰλᾰμβᾰνέσθω	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νεσθον	προκᾰτᾰλᾰμβᾰνέσθων		προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νεσθε	προκᾰτᾰλᾰμβᾰνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νειν				προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νεσθαι
participle	m	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νων				προκᾰτᾰλᾰμβᾰνόμενος
	f	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νουσᾰ				προκᾰτᾰλᾰμβᾰνομένη
	n	προκᾰτᾰλᾰμβᾰ́νον				προκᾰτᾰλᾰμβᾰνόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προκᾰτελᾰ́μβᾰνον, προκᾰτελᾰμβᾰνόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰτελᾰ́μβᾰνον	προκᾰτελᾰ́μβᾰνες	προκᾰτελᾰ́μβᾰνε(ν)	προκᾰτελᾰμβᾰ́νετον	προκᾰτελᾰμβᾰνέτην	προκᾰτελᾰμβᾰ́νομεν	προκᾰτελᾰμβᾰ́νετε	προκᾰτελᾰ́μβᾰνον
middle/ passive	indicative	προκᾰτελᾰμβᾰνόμην	προκᾰτελᾰμβᾰ́νου	προκᾰτελᾰμβᾰ́νετο	προκᾰτελᾰμβᾰ́νεσθον	προκᾰτελᾰμβᾰνέσθην	προκᾰτελᾰμβᾰνόμεθᾰ	προκᾰτελᾰμβᾰ́νεσθε	προκᾰτελᾰμβᾰ́νοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: προκᾰτᾰλήψομαι, προκᾰτᾰληφθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	προκᾰτᾰλήψομαι	προκᾰτᾰλήψῃ, προκᾰτᾰλήψει	προκᾰτᾰλήψεται	προκᾰτᾰλήψεσθον	προκᾰτᾰλήψεσθον	προκᾰτᾰληψόμεθᾰ	προκᾰτᾰλήψεσθε	προκᾰτᾰλήψονται
	optative	προκᾰτᾰληψοίμην	προκᾰτᾰλήψοιο	προκᾰτᾰλήψοιτο	προκᾰτᾰλήψοισθον	προκᾰτᾰληψοίσθην	προκᾰτᾰληψοίμεθᾰ	προκᾰτᾰλήψοισθε	προκᾰτᾰλήψοιντο
passive	indicative	προκᾰτᾰληφθήσομαι	προκᾰτᾰληφθήσῃ	προκᾰτᾰληφθήσεται	προκᾰτᾰληφθήσεσθον	προκᾰτᾰληφθήσεσθον	προκᾰτᾰληφθησόμεθᾰ	προκᾰτᾰληφθήσεσθε	προκᾰτᾰληφθήσονται
	optative	προκᾰτᾰληφθησοίμην	προκᾰτᾰληφθήσοιο	προκᾰτᾰληφθήσοιτο	προκᾰτᾰληφθήσοισθον	προκᾰτᾰληφθησοίσθην	προκᾰτᾰληφθησοίμεθᾰ	προκᾰτᾰληφθήσοισθε	προκᾰτᾰληφθήσοιντο
					middle		passive
infinitive					προκᾰτᾰλήψεσθαι		προκᾰτᾰληφθήσεσθαι
participle	m				προκᾰτᾰληψόμενος		προκᾰτᾰληφθησόμενος
	f				προκᾰτᾰληψομένη		προκᾰτᾰληφθησομένη
	n				προκᾰτᾰληψόμενον		προκᾰτᾰληφθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προκᾰτέλᾰβον, προκᾰτελᾰβόμην, προκᾰτελήφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰτέλᾰβον	προκᾰτέλᾰβες	προκᾰτέλᾰβε(ν)	προκᾰτελᾰ́βετον	προκᾰτελᾰβέτην	προκᾰτελᾰ́βομεν	προκᾰτελᾰ́βετε	προκᾰτέλᾰβον
	subjunctive	προκᾰτᾰλᾰ́βω	προκᾰτᾰλᾰ́βῃς	προκᾰτᾰλᾰ́βῃ	προκᾰτᾰλᾰ́βητον	προκᾰτᾰλᾰ́βητον	προκᾰτᾰλᾰ́βωμεν	προκᾰτᾰλᾰ́βητε	προκᾰτᾰλᾰ́βωσῐ(ν)
	optative	προκᾰτᾰλᾰ́βοιμῐ	προκᾰτᾰλᾰ́βοις	προκᾰτᾰλᾰ́βοι	προκᾰτᾰλᾰ́βοιτον	προκᾰτᾰλᾰβοίτην	προκᾰτᾰλᾰ́βοιμεν	προκᾰτᾰλᾰ́βοιτε	προκᾰτᾰλᾰ́βοιεν
	imperative		προκᾰτᾰ́λᾰβε	προκᾰτᾰλᾰβέτω	προκᾰτᾰλᾰ́βετον	προκᾰτᾰλᾰβέτων		προκᾰτᾰλᾰ́βετε	προκᾰτᾰλᾰβόντων
middle	indicative	προκᾰτελᾰβόμην	προκᾰτελᾰ́βου	προκᾰτελᾰ́βετο	προκᾰτελᾰ́βεσθον	προκᾰτελᾰβέσθην	προκᾰτελᾰβόμεθᾰ	προκᾰτελᾰ́βεσθε	προκᾰτελᾰ́βοντο
	subjunctive	προκᾰτᾰλᾰ́βωμαι	προκᾰτᾰλᾰ́βῃ	προκᾰτᾰλᾰ́βηται	προκᾰτᾰλᾰ́βησθον	προκᾰτᾰλᾰ́βησθον	προκᾰτᾰλᾰβώμεθᾰ	προκᾰτᾰλᾰ́βησθε	προκᾰτᾰλᾰ́βωνται
	optative	προκᾰτᾰλᾰβοίμην	προκᾰτᾰλᾰ́βοιο	προκᾰτᾰλᾰ́βοιτο	προκᾰτᾰλᾰ́βοισθον	προκᾰτᾰλᾰβοίσθην	προκᾰτᾰλᾰβοίμεθᾰ	προκᾰτᾰλᾰ́βοισθε	προκᾰτᾰλᾰ́βοιντο
	imperative		προκᾰτᾰλᾰβοῦ	προκᾰτᾰλᾰβέσθω	προκᾰτᾰλᾰ́βεσθον	προκᾰτᾰλᾰβέσθων		προκᾰτᾰλᾰ́βεσθε	προκᾰτᾰλᾰβέσθων
passive	indicative	προκᾰτελήφθην	προκᾰτελήφθης	προκᾰτελήφθη	προκᾰτελήφθητον	προκᾰτεληφθήτην	προκᾰτελήφθημεν	προκᾰτελήφθητε	προκᾰτελήφθησᾰν
	subjunctive	προκᾰτᾰληφθῶ	προκᾰτᾰληφθῇς	προκᾰτᾰληφθῇ	προκᾰτᾰληφθῆτον	προκᾰτᾰληφθῆτον	προκᾰτᾰληφθῶμεν	προκᾰτᾰληφθῆτε	προκᾰτᾰληφθῶσῐ(ν)
	optative	προκᾰτᾰληφθείην	προκᾰτᾰληφθείης	προκᾰτᾰληφθείη	προκᾰτᾰληφθεῖτον, προκᾰτᾰληφθείητον	προκᾰτᾰληφθείτην, προκᾰτᾰληφθειήτην	προκᾰτᾰληφθεῖμεν, προκᾰτᾰληφθείημεν	προκᾰτᾰληφθεῖτε, προκᾰτᾰληφθείητε	προκᾰτᾰληφθεῖεν, προκᾰτᾰληφθείησᾰν
	imperative		προκᾰτᾰλήφθητῐ	προκᾰτᾰληφθήτω	προκᾰτᾰλήφθητον	προκᾰτᾰληφθήτων		προκᾰτᾰλήφθητε	προκᾰτᾰληφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		προκᾰτᾰλᾰβεῖν			προκᾰτᾰλᾰβέσθαι		προκᾰτᾰληφθῆναι
participle	m	προκᾰτᾰλᾰβών			προκᾰτᾰλᾰβόμενος		προκᾰτᾰληφθείς
	f	προκᾰτᾰλᾰβοῦσᾰ			προκᾰτᾰλᾰβομένη		προκᾰτᾰληφθεῖσᾰ
	n	προκᾰτᾰλᾰβόν			προκᾰτᾰλᾰβόμενον		προκᾰτᾰληφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: προκᾰτᾰλελάβηκᾰ, προκᾰτᾰλελάβημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰτᾰλελάβηκᾰ	προκᾰτᾰλελάβηκᾰς	προκᾰτᾰλελάβηκε(ν)	προκᾰτᾰλελαβήκᾰτον	προκᾰτᾰλελαβήκᾰτον	προκᾰτᾰλελαβήκᾰμεν	προκᾰτᾰλελαβήκᾰτε	προκᾰτᾰλελαβήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	προκᾰτᾰλελαβήκω	προκᾰτᾰλελαβήκῃς	προκᾰτᾰλελαβήκῃ	προκᾰτᾰλελαβήκητον	προκᾰτᾰλελαβήκητον	προκᾰτᾰλελαβήκωμεν	προκᾰτᾰλελαβήκητε	προκᾰτᾰλελαβήκωσῐ(ν)
	optative	προκᾰτᾰλελαβήκοιμῐ, προκᾰτᾰλελαβηκοίην	προκᾰτᾰλελαβήκοις, προκᾰτᾰλελαβηκοίης	προκᾰτᾰλελαβήκοι, προκᾰτᾰλελαβηκοίη	προκᾰτᾰλελαβήκοιτον	προκᾰτᾰλελαβηκοίτην	προκᾰτᾰλελαβήκοιμεν	προκᾰτᾰλελαβήκοιτε	προκᾰτᾰλελαβήκοιεν
	imperative		προκᾰτᾰλελάβηκε	προκᾰτᾰλελαβηκέτω	προκᾰτᾰλελαβήκετον	προκᾰτᾰλελαβηκέτων		προκᾰτᾰλελαβήκετε	προκᾰτᾰλελαβηκόντων
middle/ passive	indicative	προκᾰτᾰλελάβημαι	προκᾰτᾰλελάβησαι	προκᾰτᾰλελάβηται	προκᾰτᾰλελάβησθον	προκᾰτᾰλελάβησθον	προκᾰτᾰλελαβήμεθᾰ	προκᾰτᾰλελάβησθε	προκᾰτᾰλελάβηνται
	subjunctive	προκᾰτᾰλελαβημένος ὦ	προκᾰτᾰλελαβημένος ᾖς	προκᾰτᾰλελαβημένος ᾖ	προκᾰτᾰλελαβημένω ἦτον	προκᾰτᾰλελαβημένω ἦτον	προκᾰτᾰλελαβημένοι ὦμεν	προκᾰτᾰλελαβημένοι ἦτε	προκᾰτᾰλελαβημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	προκᾰτᾰλελαβημένος εἴην	προκᾰτᾰλελαβημένος εἴης	προκᾰτᾰλελαβημένος εἴη	προκᾰτᾰλελαβημένω εἴητον/εἶτον	προκᾰτᾰλελαβημένω εἰήτην/εἴτην	προκᾰτᾰλελαβημένοι εἴημεν/εἶμεν	προκᾰτᾰλελαβημένοι εἴητε/εἶτε	προκᾰτᾰλελαβημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		προκᾰτᾰλελάβησο	προκᾰτᾰλελαβήσθω	προκᾰτᾰλελάβησθον	προκᾰτᾰλελαβήσθων		προκᾰτᾰλελάβησθε	προκᾰτᾰλελαβήσθων
		active				middle/passive
infinitive		προκᾰτᾰλελαβηκέναι				προκᾰτᾰλελαβῆσθαι
participle	m	προκᾰτᾰλελαβηκώς				προκᾰτᾰλελαβημένος
	f	προκᾰτᾰλελαβηκυῖᾰ				προκᾰτᾰλελαβημένη
	n	προκᾰτᾰλελαβηκός				προκᾰτᾰλελαβημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: προκᾰτειλήφειν, προκᾰτειλήμμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προκᾰτειλήφειν, προκᾰτειλήφη	προκᾰτειλήφεις, προκᾰτειλήφης	προκᾰτειλήφει(ν)	προκᾰτειλήφετον	προκᾰτειληφέτην	προκᾰτειλήφεμεν	προκᾰτειλήφετε	προκᾰτειλήφεσᾰν
middle/ passive	indicative	προκᾰτειλήμμην	προκᾰτείληψο	προκᾰτείληπτο	προκᾰτείληφθον	προκᾰτειλήφθην	προκᾰτειλήμμεθᾰ	προκᾰτείληφθε	προκᾰτειλήφᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• προκαταλαμβάνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “προκαταλαμβάνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • ahead idem, page 20.
  • anticipate idem, page 32.
  • forestall idem, page 337.
  • outrun idem, page 583.
  • outstrip idem, page 583.
  • overtake idem, page 586.
  • preoccupy idem, page 635.
  • start idem, page 811.
  • surprise idem, page 844.