προσκαθεζόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pros.ka.tʰez.dó.me.nos/ → /pros.ka.θeˈzo.me.nos/ → /pros.ka.θeˈzo.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pros.ka.tʰez.dó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pros.ka.tʰeˈzo.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pros.ka.θeˈzo.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pros.ka.θeˈzo.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pros.ka.θeˈzo.me.nos/

Participle

προσκᾰθεζόμενος • (proskathezómenos) m (feminine προσκᾰθεζομένη, neuter προσκᾰθεζόμενον); first/second declension

1. present/aorist middle participle of προσκαθέζομαι (proskathézomai)

Declension

First and second declension of προσκᾰθεζόμενος; προσκᾰθεζομένη; προσκᾰθεζόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		προσκᾰθεζόμενος proskathezómenos	προσκᾰθεζομένη proskathezoménē	προσκᾰθεζόμενον proskathezómenon		προσκᾰθεζομένω proskathezoménō	προσκᾰθεζομένᾱ proskathezoménā	προσκᾰθεζομένω proskathezoménō		προσκᾰθεζόμενοι proskathezómenoi	προσκᾰθεζόμεναι proskathezómenai	προσκᾰθεζόμενᾰ proskathezómena
Genitive		προσκᾰθεζομένου proskathezoménou	προσκᾰθεζομένης proskathezoménēs	προσκᾰθεζομένου proskathezoménou		προσκᾰθεζομένοιν proskathezoménoin	προσκᾰθεζομέναιν proskathezoménain	προσκᾰθεζομένοιν proskathezoménoin		προσκᾰθεζομένων proskathezoménōn	προσκᾰθεζομένων proskathezoménōn	προσκᾰθεζομένων proskathezoménōn
Dative		προσκᾰθεζομένῳ proskathezoménōi	προσκᾰθεζομένῃ proskathezoménēi	προσκᾰθεζομένῳ proskathezoménōi		προσκᾰθεζομένοιν proskathezoménoin	προσκᾰθεζομέναιν proskathezoménain	προσκᾰθεζομένοιν proskathezoménoin		προσκᾰθεζομένοις proskathezoménois	προσκᾰθεζομέναις proskathezoménais	προσκᾰθεζομένοις proskathezoménois
Accusative		προσκᾰθεζόμενον proskathezómenon	προσκᾰθεζομένην proskathezoménēn	προσκᾰθεζόμενον proskathezómenon		προσκᾰθεζομένω proskathezoménō	προσκᾰθεζομένᾱ proskathezoménā	προσκᾰθεζομένω proskathezoménō		προσκᾰθεζομένους proskathezoménous	προσκᾰθεζομένᾱς proskathezoménās	προσκᾰθεζόμενᾰ proskathezómena
Vocative		προσκᾰθεζόμενε proskathezómene	προσκᾰθεζομένη proskathezoménē	προσκᾰθεζόμενον proskathezómenon		προσκᾰθεζομένω proskathezoménō	προσκᾰθεζομένᾱ proskathezoménā	προσκᾰθεζομένω proskathezoménō		προσκᾰθεζόμενοι proskathezómenoi	προσκᾰθεζόμεναι proskathezómenai	προσκᾰθεζόμενᾰ proskathezómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		προσκᾰθεζομένως proskathezoménōs				προσκᾰθεζομενώτερος proskathezomenṓteros				προσκᾰθεζομενώτᾰτος proskathezomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.