προσκύνημα
Greek edit
Etymology edit
From προσκυνώ (proskynó, “to kneel”) + -μα (-ma, “noun”).
Noun edit
προσκύνημα • (proskýnima) n (plural προσκυνήματα)
Declension edit
declension of προσκύνημα
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | προσκύνημα • | προσκυνήματα • |
| genitive | προσκυνήματος • | προσκυνημάτων • |
| accusative | προσκύνημα • | προσκυνήματα • |
| vocative | προσκύνημα • | προσκυνήματα • |
Related terms edit
- προσκυνητής m (proskynitís, “pilgrim”)
- προσκυνήτρια f (proskynítria, “pilgrim”)
Further reading edit
προσκύνημα on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
