Wiktionary

προσοικέω

Ancient Greek edit

Etymology edit

προσ- (pros-) +‎ οἰκέω (oikéō)

Pronunciation edit

 

Verb edit

προσοικέω • (prosoikéō)

  1. to dwell by or near, to neighbor
  2. to dwell in

Conjugation edit

   Present: προσοικέω, προσοικέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσοικέω προσοικέεις προσοικέει προσοικέετον προσοικέετον προσοικέομεν προσοικέετε προσοικέουσῐ(ν)
subjunctive προσοικέω προσοικέῃς προσοικέῃ προσοικέητον προσοικέητον προσοικέωμεν προσοικέητε προσοικέωσῐ(ν)
optative προσοικέοιμῐ προσοικέοις προσοικέοι προσοικέοιτον προσοικεοίτην προσοικέοιμεν προσοικέοιτε προσοικέοιεν
imperative   προσοίκεε προσοικεέτω προσοικέετον προσοικεέτων   προσοικέετε προσοικεόντων
middle/
passive 		indicative προσοικέομαι προσοικέῃ,
προσοικέει 		προσοικέεται προσοικέεσθον προσοικέεσθον προσοικεόμεθᾰ προσοικέεσθε προσοικέονται
subjunctive προσοικέωμαι προσοικέῃ προσοικέηται προσοικέησθον προσοικέησθον προσοικεώμεθᾰ προσοικέησθε προσοικέωνται
optative προσοικεοίμην προσοικέοιο προσοικέοιτο προσοικέοισθον προσοικεοίσθην προσοικεοίμεθᾰ προσοικέοισθε προσοικέοιντο
imperative   προσοικέου προσοικεέσθω προσοικέεσθον προσοικεέσθων   προσοικέεσθε προσοικεέσθων
active middle/passive
infinitive προσοικέειν προσοικέεσθαι
participle m προσοικέων προσοικεόμενος
f προσοικέουσᾰ προσοικεομένη
n προσοικέον προσοικεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: προσοικῶ, προσοικοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσοικῶ προσοικεῖς προσοικεῖ προσοικεῖτον προσοικεῖτον προσοικοῦμεν προσοικεῖτε προσοικοῦσῐ(ν)
subjunctive προσοικῶ προσοικῇς προσοικῇ προσοικῆτον προσοικῆτον προσοικῶμεν προσοικῆτε προσοικῶσῐ(ν)
optative προσοικοίην,
προσοικοῖμῐ 		προσοικοίης,
προσοικοῖς 		προσοικοίη,
προσοικοῖ 		προσοικοῖτον,
προσοικοίητον 		προσοικοίτην,
προσοικοιήτην 		προσοικοῖμεν,
προσοικοίημεν 		προσοικοῖτε,
προσοικοίητε 		προσοικοῖεν,
προσοικοίησᾰν
imperative   προσοίκει προσοικείτω προσοικεῖτον προσοικείτων   προσοικεῖτε προσοικούντων
middle/
passive 		indicative προσοικοῦμαι προσοικεῖ,
προσοικῇ 		προσοικεῖται προσοικεῖσθον προσοικεῖσθον προσοικούμεθᾰ προσοικεῖσθε προσοικοῦνται
subjunctive προσοικῶμαι προσοικῇ προσοικῆται προσοικῆσθον προσοικῆσθον προσοικώμεθᾰ προσοικῆσθε προσοικῶνται
optative προσοικοίμην προσοικοῖο προσοικοῖτο προσοικοῖσθον προσοικοίσθην προσοικοίμεθᾰ προσοικοῖσθε προσοικοῖντο
imperative   προσοικοῦ προσοικείσθω προσοικεῖσθον προσοικείσθων   προσοικεῖσθε προσοικείσθων
active middle/passive
infinitive προσοικεῖν προσοικεῖσθαι
participle m προσοικῶν προσοικούμενος
f προσοικοῦσᾰ προσοικουμένη
n προσοικοῦν προσοικούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: προσοικείω, προσοικείομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσοικείω προσοικείεις προσοικείει προσοικείετον προσοικείετον προσοικείομεν προσοικείετε προσοικείουσῐ(ν)
subjunctive προσοικείω,
προσοικείωμῐ 		προσοικείῃς,
προσοικείῃσθᾰ 		προσοικείῃ,
προσοικείῃσῐ 		προσοικείητον προσοικείητον προσοικείωμεν προσοικείητε προσοικείωσῐ(ν)
optative προσοικείοιμῐ προσοικείοισ(θᾰ) προσοικείοι προσοικείοιτον προσοικειοίτην προσοικείοιμεν προσοικείοιτε προσοικείοιεν
imperative   προσοίκειε προσοικειέτω προσοικείετον προσοικειέτων   προσοικείετε προσοικειόντων
middle/
passive 		indicative προσοικείομαι προσοικείεαι προσοικείεται προσοικείεσθον προσοικείεσθον προσοικειόμε(σ)θᾰ προσοικείεσθε προσοικείονται
subjunctive προσοικείωμαι προσοικείηαι προσοικείηται προσοικείησθον προσοικείησθον προσοικειώμε(σ)θᾰ προσοικείησθε προσοικείωνται
optative προσοικειοίμην προσοικείοιο προσοικείοιτο προσοικείοισθον προσοικειοίσθην προσοικειοίμε(σ)θᾰ προσοικείοισθε προσοικειοίᾰτο
imperative   προσοικείεο προσοικειέσθω προσοικείεσθον προσοικειέσθων   προσοικείεσθε προσοικειέσθων
active middle/passive
infinitive προσοικείειν/προσοικειέμεν(αι)/προσοικειμέναι προσοικείεσθαι
participle m προσοικείων προσοικειόμενος
f προσοικείουσᾰ προσοικειομένη
n προσοικεῖον προσοικειόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσῴκεον, προσῳκεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσῴκεον προσῴκεες προσῴκεε(ν) προσῳκέετον προσῳκεέτην προσῳκέομεν προσῳκέετε προσῴκεον
middle/
passive 		indicative προσῳκεόμην προσῳκέου προσῳκέετο προσῳκέεσθον προσῳκεέσθην προσῳκεόμεθᾰ προσῳκέεσθε προσῳκέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσῴκουν, προσῳκούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσῴκουν προσῴκεις προσῴκει προσῳκεῖτον προσῳκείτην προσῳκοῦμεν προσῳκεῖτε προσῴκουν
middle/
passive 		indicative προσῳκούμην προσῳκοῦ προσῳκεῖτο προσῳκεῖσθον προσῳκείσθην προσῳκούμεθᾰ προσῳκεῖσθε προσῳκοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσοίκεον, προσοικεόμην (Ionic, uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσοίκεον προσοίκεες προσοίκεε(ν) προσοικέετον προσοικεέτην προσοικέομεν προσοικέετε προσοίκεον
middle/
passive 		indicative προσοικεόμην προσοικέου προσοικέετο προσοικέεσθον προσοικεέσθην προσοικεόμεθᾰ προσοικέεσθε προσοικέοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσοίκευν, προσοικεύμην (Ionic, contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσοίκευν προσοίκεις προσοίκει προσοικεῖτον προσοικείτην προσοικεῦμεν προσοικεῖτε προσοίκευν
middle/
passive 		indicative προσοικεύμην προσοικεῦ προσοικεῖτο προσοικεῖσθον προσοικείσθην προσοικεύμεθᾰ προσοικεῖσθε προσοικεῦντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προσοικήσω, προσοικήσομαι, προσοικηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσοικήσω προσοικήσεις προσοικήσει προσοικήσετον προσοικήσετον προσοικήσομεν προσοικήσετε προσοικήσουσῐ(ν)
optative προσοικήσοιμῐ προσοικήσοις προσοικήσοι προσοικήσοιτον προσοικησοίτην προσοικήσοιμεν προσοικήσοιτε προσοικήσοιεν
middle indicative προσοικήσομαι προσοικήσῃ,
προσοικήσει 		προσοικήσεται προσοικήσεσθον προσοικήσεσθον προσοικησόμεθᾰ προσοικήσεσθε προσοικήσονται
optative προσοικησοίμην προσοικήσοιο προσοικήσοιτο προσοικήσοισθον προσοικησοίσθην προσοικησοίμεθᾰ προσοικήσοισθε προσοικήσοιντο
passive indicative προσοικηθήσομαι προσοικηθήσῃ προσοικηθήσεται προσοικηθήσεσθον προσοικηθήσεσθον προσοικηθησόμεθᾰ προσοικηθήσεσθε προσοικηθήσονται
optative προσοικηθησοίμην προσοικηθήσοιο προσοικηθήσοιτο προσοικηθήσοισθον προσοικηθησοίσθην προσοικηθησοίμεθᾰ προσοικηθήσοισθε προσοικηθήσοιντο
active middle passive
infinitive προσοικήσειν προσοικήσεσθαι προσοικηθήσεσθαι
participle m προσοικήσων προσοικησόμενος προσοικηθησόμενος
f προσοικήσουσᾰ προσοικησομένη προσοικηθησομένη
n προσοικῆσον προσοικησόμενον προσοικηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσῴκησᾰ, προσῳκησᾰ́μην, προσῳκήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσῴκησᾰ προσῴκησᾰς προσῴκησε(ν) προσῳκήσᾰτον προσῳκησᾰ́την προσῳκήσᾰμεν προσῳκήσᾰτε προσῴκησᾰν
subjunctive προσοικήσω προσοικήσῃς προσοικήσῃ προσοικήσητον προσοικήσητον προσοικήσωμεν προσοικήσητε προσοικήσωσῐ(ν)
optative προσοικήσαιμῐ προσοικήσειᾰς,
προσοικήσαις 		προσοικήσειε(ν),
προσοικήσαι 		προσοικήσαιτον προσοικησαίτην προσοικήσαιμεν προσοικήσαιτε προσοικήσειᾰν,
προσοικήσαιεν
imperative   προσοίκησον προσοικησᾰ́τω προσοικήσᾰτον προσοικησᾰ́των   προσοικήσᾰτε προσοικησᾰ́ντων
middle indicative προσῳκησᾰ́μην προσῳκήσω προσῳκήσᾰτο προσῳκήσᾰσθον προσῳκησᾰ́σθην προσῳκησᾰ́μεθᾰ προσῳκήσᾰσθε προσῳκήσᾰντο
subjunctive προσοικήσωμαι προσοικήσῃ προσοικήσηται προσοικήσησθον προσοικήσησθον προσοικησώμεθᾰ προσοικήσησθε προσοικήσωνται
optative προσοικησαίμην προσοικήσαιο προσοικήσαιτο προσοικήσαισθον προσοικησαίσθην προσοικησαίμεθᾰ προσοικήσαισθε προσοικήσαιντο
imperative   προσοίκησαι προσοικησᾰ́σθω προσοικήσᾰσθον προσοικησᾰ́σθων   προσοικήσᾰσθε προσοικησᾰ́σθων
passive indicative προσῳκήθην προσῳκήθης προσῳκήθη προσῳκήθητον προσῳκηθήτην προσῳκήθημεν προσῳκήθητε προσῳκήθησᾰν
subjunctive προσοικηθῶ προσοικηθῇς προσοικηθῇ προσοικηθῆτον προσοικηθῆτον προσοικηθῶμεν προσοικηθῆτε προσοικηθῶσῐ(ν)
optative προσοικηθείην προσοικηθείης προσοικηθείη προσοικηθεῖτον,
προσοικηθείητον 		προσοικηθείτην,
προσοικηθειήτην 		προσοικηθεῖμεν,
προσοικηθείημεν 		προσοικηθεῖτε,
προσοικηθείητε 		προσοικηθεῖεν,
προσοικηθείησᾰν
imperative   προσοικήθητῐ προσοικηθήτω προσοικήθητον προσοικηθήτων   προσοικήθητε προσοικηθέντων
active middle passive
infinitive προσοικῆσαι προσοικήσᾰσθαι προσοικηθῆναι
participle m προσοικήσᾱς προσοικησᾰ́μενος προσοικηθείς
f προσοικήσᾱσᾰ προσοικησᾰμένη προσοικηθεῖσᾰ
n προσοικῆσᾰν προσοικησᾰ́μενον προσοικηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: προσῴκηκᾰ, προσῴκημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσῴκηκᾰ προσῴκηκᾰς προσῴκηκε(ν) προσῳκήκᾰτον προσῳκήκᾰτον προσῳκήκᾰμεν προσῳκήκᾰτε προσῳκήκᾱσῐ(ν)
subjunctive προσῳκήκω προσῳκήκῃς προσῳκήκῃ προσῳκήκητον προσῳκήκητον προσῳκήκωμεν προσῳκήκητε προσῳκήκωσῐ(ν)
optative προσῳκήκοιμῐ,
προσῳκηκοίην 		προσῳκήκοις,
προσῳκηκοίης 		προσῳκήκοι,
προσῳκηκοίη 		προσῳκήκοιτον προσῳκηκοίτην προσῳκήκοιμεν προσῳκήκοιτε προσῳκήκοιεν
imperative   προσῴκηκε προσῳκηκέτω προσῳκήκετον προσῳκηκέτων   προσῳκήκετε προσῳκηκόντων
middle/
passive 		indicative προσῴκημαι προσῴκησαι προσῴκηται προσῴκησθον προσῴκησθον προσῳκήμεθᾰ προσῴκησθε προσῴκηνται
subjunctive προσῳκημένος ὦ προσῳκημένος ᾖς προσῳκημένος ᾖ προσῳκημένω ἦτον προσῳκημένω ἦτον προσῳκημένοι ὦμεν προσῳκημένοι ἦτε προσῳκημένοι ὦσῐ(ν)
optative προσῳκημένος εἴην προσῳκημένος εἴης προσῳκημένος εἴη προσῳκημένω εἴητον/εἶτον προσῳκημένω εἰήτην/εἴτην προσῳκημένοι εἴημεν/εἶμεν προσῳκημένοι εἴητε/εἶτε προσῳκημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   προσῴκησο προσῳκήσθω προσῴκησθον προσῳκήσθων   προσῴκησθε προσῳκήσθων
active middle/passive
infinitive προσῳκηκέναι προσῳκῆσθαι
participle m προσῳκηκώς προσῳκημένος
f προσῳκηκυῖᾰ προσῳκημένη
n προσῳκηκός προσῳκημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading edit

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=προσοικέω&oldid=61874758"