προσποιέω

Ancient Greek

Etymology

προσ- (pros-) +‎ ποιέω (poiéō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pros.poi̯.é.ɔː/ → /pros.pyˈe.o/ → /pros.piˈe.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pros.poi̯.é.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pros.pyˈe.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pros.pyˈe.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pros.pyˈe.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pros.piˈe.o/

Verb

προσποιέω • (prospoiéō)

1. to make over to
2. (middle voice) to attach to oneself, win over
3. to appropriate, pretend to, lay claim to
4. to pretend, feign, affect, simulate

Conjugation

   Present: προσποιέω, προσποιέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσποιέω	προσποιέεις	προσποιέει	προσποιέετον	προσποιέετον	προσποιέομεν	προσποιέετε	προσποιέουσῐ(ν)
	subjunctive	προσποιέω	προσποιέῃς	προσποιέῃ	προσποιέητον	προσποιέητον	προσποιέωμεν	προσποιέητε	προσποιέωσῐ(ν)
	optative	προσποιέοιμῐ	προσποιέοις	προσποιέοι	προσποιέοιτον	προσποιεοίτην	προσποιέοιμεν	προσποιέοιτε	προσποιέοιεν
	imperative		προσποίεε	προσποιεέτω	προσποιέετον	προσποιεέτων		προσποιέετε	προσποιεόντων
middle/ passive	indicative	προσποιέομαι	προσποιέῃ, προσποιέει	προσποιέεται	προσποιέεσθον	προσποιέεσθον	προσποιεόμεθᾰ	προσποιέεσθε	προσποιέονται
	subjunctive	προσποιέωμαι	προσποιέῃ	προσποιέηται	προσποιέησθον	προσποιέησθον	προσποιεώμεθᾰ	προσποιέησθε	προσποιέωνται
	optative	προσποιεοίμην	προσποιέοιο	προσποιέοιτο	προσποιέοισθον	προσποιεοίσθην	προσποιεοίμεθᾰ	προσποιέοισθε	προσποιέοιντο
	imperative		προσποιέου	προσποιεέσθω	προσποιέεσθον	προσποιεέσθων		προσποιέεσθε	προσποιεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προσποιέειν				προσποιέεσθαι
participle	m	προσποιέων				προσποιεόμενος
	f	προσποιέουσᾰ				προσποιεομένη
	n	προσποιέον				προσποιεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: προσποιῶ, προσποιοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσποιῶ	προσποιεῖς	προσποιεῖ	προσποιεῖτον	προσποιεῖτον	προσποιοῦμεν	προσποιεῖτε	προσποιοῦσῐ(ν)
	subjunctive	προσποιῶ	προσποιῇς	προσποιῇ	προσποιῆτον	προσποιῆτον	προσποιῶμεν	προσποιῆτε	προσποιῶσῐ(ν)
	optative	προσποιοίην, προσποιοῖμῐ	προσποιοίης, προσποιοῖς	προσποιοίη, προσποιοῖ	προσποιοῖτον, προσποιοίητον	προσποιοίτην, προσποιοιήτην	προσποιοῖμεν, προσποιοίημεν	προσποιοῖτε, προσποιοίητε	προσποιοῖεν, προσποιοίησᾰν
	imperative		προσποίει	προσποιείτω	προσποιεῖτον	προσποιείτων		προσποιεῖτε	προσποιούντων
middle/ passive	indicative	προσποιοῦμαι	προσποιεῖ, προσποιῇ	προσποιεῖται	προσποιεῖσθον	προσποιεῖσθον	προσποιούμεθᾰ	προσποιεῖσθε	προσποιοῦνται
	subjunctive	προσποιῶμαι	προσποιῇ	προσποιῆται	προσποιῆσθον	προσποιῆσθον	προσποιώμεθᾰ	προσποιῆσθε	προσποιῶνται
	optative	προσποιοίμην	προσποιοῖο	προσποιοῖτο	προσποιοῖσθον	προσποιοίσθην	προσποιοίμεθᾰ	προσποιοῖσθε	προσποιοῖντο
	imperative		προσποιοῦ	προσποιείσθω	προσποιεῖσθον	προσποιείσθων		προσποιεῖσθε	προσποιείσθων
		active				middle/passive
infinitive		προσποιεῖν				προσποιεῖσθαι
participle	m	προσποιῶν				προσποιούμενος
	f	προσποιοῦσᾰ				προσποιουμένη
	n	προσποιοῦν				προσποιούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προσεποίεον, προσεποιεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσεποίεον	προσεποίεες	προσεποίεε(ν)	προσεποιέετον	προσεποιεέτην	προσεποιέομεν	προσεποιέετε	προσεποίεον
middle/ passive	indicative	προσεποιεόμην	προσεποιέου	προσεποιέετο	προσεποιέεσθον	προσεποιεέσθην	προσεποιεόμεθᾰ	προσεποιέεσθε	προσεποιέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προσεποίουν, προσεποιούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσεποίουν	προσεποίεις	προσεποίει	προσεποιεῖτον	προσεποιείτην	προσεποιοῦμεν	προσεποιεῖτε	προσεποίουν
middle/ passive	indicative	προσεποιούμην	προσεποιοῦ	προσεποιεῖτο	προσεποιεῖσθον	προσεποιείσθην	προσεποιούμεθᾰ	προσεποιεῖσθε	προσεποιοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: προσποιήσω, προσποιήσομαι, προσποιηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσποιήσω	προσποιήσεις	προσποιήσει	προσποιήσετον	προσποιήσετον	προσποιήσομεν	προσποιήσετε	προσποιήσουσῐ(ν)
	optative	προσποιήσοιμῐ	προσποιήσοις	προσποιήσοι	προσποιήσοιτον	προσποιησοίτην	προσποιήσοιμεν	προσποιήσοιτε	προσποιήσοιεν
middle	indicative	προσποιήσομαι	προσποιήσῃ, προσποιήσει	προσποιήσεται	προσποιήσεσθον	προσποιήσεσθον	προσποιησόμεθᾰ	προσποιήσεσθε	προσποιήσονται
	optative	προσποιησοίμην	προσποιήσοιο	προσποιήσοιτο	προσποιήσοισθον	προσποιησοίσθην	προσποιησοίμεθᾰ	προσποιήσοισθε	προσποιήσοιντο
passive	indicative	προσποιηθήσομαι	προσποιηθήσῃ	προσποιηθήσεται	προσποιηθήσεσθον	προσποιηθήσεσθον	προσποιηθησόμεθᾰ	προσποιηθήσεσθε	προσποιηθήσονται
	optative	προσποιηθησοίμην	προσποιηθήσοιο	προσποιηθήσοιτο	προσποιηθήσοισθον	προσποιηθησοίσθην	προσποιηθησοίμεθᾰ	προσποιηθήσοισθε	προσποιηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		προσποιήσειν			προσποιήσεσθαι		προσποιηθήσεσθαι
participle	m	προσποιήσων			προσποιησόμενος		προσποιηθησόμενος
	f	προσποιήσουσᾰ			προσποιησομένη		προσποιηθησομένη
	n	προσποιῆσον			προσποιησόμενον		προσποιηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προσεποίησᾰ, προσεποιησᾰ́μην, προσεποιήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσεποίησᾰ	προσεποίησᾰς	προσεποίησε(ν)	προσεποιήσᾰτον	προσεποιησᾰ́την	προσεποιήσᾰμεν	προσεποιήσᾰτε	προσεποίησᾰν
	subjunctive	προσποιήσω	προσποιήσῃς	προσποιήσῃ	προσποιήσητον	προσποιήσητον	προσποιήσωμεν	προσποιήσητε	προσποιήσωσῐ(ν)
	optative	προσποιήσαιμῐ	προσποιήσειᾰς, προσποιήσαις	προσποιήσειε(ν), προσποιήσαι	προσποιήσαιτον	προσποιησαίτην	προσποιήσαιμεν	προσποιήσαιτε	προσποιήσειᾰν, προσποιήσαιεν
	imperative		προσποίησον	προσποιησᾰ́τω	προσποιήσᾰτον	προσποιησᾰ́των		προσποιήσᾰτε	προσποιησᾰ́ντων
middle	indicative	προσεποιησᾰ́μην	προσεποιήσω	προσεποιήσᾰτο	προσεποιήσᾰσθον	προσεποιησᾰ́σθην	προσεποιησᾰ́μεθᾰ	προσεποιήσᾰσθε	προσεποιήσᾰντο
	subjunctive	προσποιήσωμαι	προσποιήσῃ	προσποιήσηται	προσποιήσησθον	προσποιήσησθον	προσποιησώμεθᾰ	προσποιήσησθε	προσποιήσωνται
	optative	προσποιησαίμην	προσποιήσαιο	προσποιήσαιτο	προσποιήσαισθον	προσποιησαίσθην	προσποιησαίμεθᾰ	προσποιήσαισθε	προσποιήσαιντο
	imperative		προσποίησαι	προσποιησᾰ́σθω	προσποιήσᾰσθον	προσποιησᾰ́σθων		προσποιήσᾰσθε	προσποιησᾰ́σθων
passive	indicative	προσεποιήθην	προσεποιήθης	προσεποιήθη	προσεποιήθητον	προσεποιηθήτην	προσεποιήθημεν	προσεποιήθητε	προσεποιήθησᾰν
	subjunctive	προσποιηθῶ	προσποιηθῇς	προσποιηθῇ	προσποιηθῆτον	προσποιηθῆτον	προσποιηθῶμεν	προσποιηθῆτε	προσποιηθῶσῐ(ν)
	optative	προσποιηθείην	προσποιηθείης	προσποιηθείη	προσποιηθεῖτον, προσποιηθείητον	προσποιηθείτην, προσποιηθειήτην	προσποιηθεῖμεν, προσποιηθείημεν	προσποιηθεῖτε, προσποιηθείητε	προσποιηθεῖεν, προσποιηθείησᾰν
	imperative		προσποιήθητῐ	προσποιηθήτω	προσποιήθητον	προσποιηθήτων		προσποιήθητε	προσποιηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		προσποιῆσαι			προσποιήσᾰσθαι		προσποιηθῆναι
participle	m	προσποιήσᾱς			προσποιησᾰ́μενος		προσποιηθείς
	f	προσποιήσᾱσᾰ			προσποιησᾰμένη		προσποιηθεῖσᾰ
	n	προσποιῆσᾰν			προσποιησᾰ́μενον		προσποιηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: προσπεποίηκᾰ, προσπεποίημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προσπεποίηκᾰ	προσπεποίηκᾰς	προσπεποίηκε(ν)	προσπεποιήκᾰτον	προσπεποιήκᾰτον	προσπεποιήκᾰμεν	προσπεποιήκᾰτε	προσπεποιήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	προσπεποιήκω	προσπεποιήκῃς	προσπεποιήκῃ	προσπεποιήκητον	προσπεποιήκητον	προσπεποιήκωμεν	προσπεποιήκητε	προσπεποιήκωσῐ(ν)
	optative	προσπεποιήκοιμῐ, προσπεποιηκοίην	προσπεποιήκοις, προσπεποιηκοίης	προσπεποιήκοι, προσπεποιηκοίη	προσπεποιήκοιτον	προσπεποιηκοίτην	προσπεποιήκοιμεν	προσπεποιήκοιτε	προσπεποιήκοιεν
	imperative		προσπεποίηκε	προσπεποιηκέτω	προσπεποιήκετον	προσπεποιηκέτων		προσπεποιήκετε	προσπεποιηκόντων
middle/ passive	indicative	προσπεποίημαι	προσπεποίησαι	προσπεποίηται	προσπεποίησθον	προσπεποίησθον	προσπεποιήμεθᾰ	προσπεποίησθε	προσπεποίηνται
	subjunctive	προσπεποιημένος ὦ	προσπεποιημένος ᾖς	προσπεποιημένος ᾖ	προσπεποιημένω ἦτον	προσπεποιημένω ἦτον	προσπεποιημένοι ὦμεν	προσπεποιημένοι ἦτε	προσπεποιημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	προσπεποιημένος εἴην	προσπεποιημένος εἴης	προσπεποιημένος εἴη	προσπεποιημένω εἴητον/εἶτον	προσπεποιημένω εἰήτην/εἴτην	προσπεποιημένοι εἴημεν/εἶμεν	προσπεποιημένοι εἴητε/εἶτε	προσπεποιημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		προσπεποίησο	προσπεποιήσθω	προσπεποίησθον	προσπεποιήσθων		προσπεποίησθε	προσπεποιήσθων
		active				middle/passive
infinitive		προσπεποιηκέναι				προσπεποιῆσθαι
participle	m	προσπεποιηκώς				προσπεποιημένος
	f	προσπεποιηκυῖᾰ				προσπεποιημένη
	n	προσπεποιηκός				προσπεποιημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• προσποιέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “προσποιέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G4364 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • adherent idem, page 11.
  • affect idem, page 16.
  • annex idem, page 30.
  • arrogate idem, page 42.
  • assert idem, page 45.
  • associate idem, page 46.
  • assume idem, page 47.
  • bring idem, page 99.
  • claim idem, page 134.
  • conciliate idem, page 155.
  • counterfeit idem, page 177.
  • demand idem, page 209.
  • endear oneself to idem, page 272.
  • enlist idem, page 275.
  • feign idem, page 314.
  • gain idem, page 352.
  • impress idem, page 423.
  • make idem, page 508.
  • merit idem, page 526.
  • play idem, page 618.
  • pocket idem, page 622.
  • pretend idem, page 638.
  • propitiate idem, page 653.
  • put idem, page 660.
  • recruit idem, page 684.
  • set idem, page 756.
  • sham idem, page 761.
  • side idem, page 772.
  • simulate idem, page 777.
  • supporter idem, page 841.
  • usurp idem, page 941.
  • win idem, page 980.