πώγωνος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pɔ̌ː.ɡɔː.nos/ → /ˈpo.ɣo.nos/ → /ˈpo.ɣo.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pɔ̌ː.ɡɔː.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpo.ɡo.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpo.ɣo.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpo.ɣo.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpo.ɣo.nos/

Noun

πώγωνος • (pṓgōnos)

1. genitive singular of πώγων (pṓgōn)

Greek

Noun

πώγωνος • (pógonos) m

1. Genitive singular form of πώγων (pógon).