σάνδαλον

Ancient Greek

Alternative forms

• σάμβαλον (sámbalon) — Aeolic

Etymology

Likely from Pre-Greek or some other foreign source, in view of the alternation "νδ/μβ".

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sán.da.lon/ → /ˈsan.da.lon/ → /ˈsan.da.lon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sán.da.lon/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈsan.da.lon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsan.da.lon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsan.da.lon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsan.da.lon/

Noun

σάνδᾰλον • (sándalon) n (genitive σανδάλου); second declension

1. A sandal
2. A flat fish similar to ψῆττα (psêtta)

Inflection

Second declension of τὸ σάνδᾰλον; τοῦ σανδᾰ́λου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ σάνδᾰλον tò sándalon	τὼ σανδᾰ́λω tṑ sandálō	τᾰ̀ σάνδᾰλᾰ tà sándala
Genitive	τοῦ σανδᾰ́λου toû sandálou	τοῖν σανδᾰ́λοιν toîn sandáloin	τῶν σανδᾰ́λων tôn sandálōn
Dative	τῷ σανδᾰ́λῳ tôi sandálōi	τοῖν σανδᾰ́λοιν toîn sandáloin	τοῖς σανδᾰ́λοις toîs sandálois
Accusative	τὸ σάνδᾰλον tò sándalon	τὼ σανδᾰ́λω tṑ sandálō	τᾰ̀ σάνδᾰλᾰ tà sándala
Vocative	σάνδᾰλον sándalon	σανδᾰ́λω sandálō	σάνδᾰλᾰ sándala
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ἀσάνδαλος (asándalos)
• γυμνοσάνδαλος (gumnosándalos)
• μονοσάνδαλος (monosándalos)
• σανδάλιον (sandálion)
• σανδαλίς (sandalís)
• σανδαλίσκος (sandalískos)
• σανδαλοθήκη (sandalothḗkē)
• σανδαλώδης (sandalṓdēs)
• ὑποσάνδαλος (huposándalos)
• χαλκοσάνδαλος (khalkosándalos)
• χρυσεοσάνδαλος (khruseosándalos)
• χρυσοσάνδαλος (khrusosándalos)

 

Further reading

• “σάνδαλον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σάνδαλον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette