σεῦτλον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sêu̯.tlon/ → /ˈseɸ.tlon/ → /ˈsef.tlon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sêu̯.tlon/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈsew.tlon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈseɸ.tlon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsef.tlon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsef.tlon/

Noun

σεῦτλον • (seûtlon) n (genitive σεύτλου); second declension

1. Ionic and Koine form of τεῦτλον (teûtlon, “beet”)

Declension

Second declension of τὸ σεῦτλον; τοῦ σεύτλου (Ionic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ σεῦτλον tò seûtlon	τὼ σεύτλω tṑ seútlō	τᾰ̀ σεῦτλᾰ tà seûtla
Genitive	τοῦ σεύτλου toû seútlou	τοῖν σεύτλοιν toîn seútloin	τῶν σεύτλων tôn seútlōn
Dative	τῷ σεύτλῳ tôi seútlōi	τοῖν σεύτλοιν toîn seútloin	τοῖσῐ / τοῖσῐν σεύτλοισῐ / σεύτλοισῐν / σεύτλοις toîsi(n) seútloisi(n) / seútlois
Accusative	τὸ σεῦτλον tò seûtlon	τὼ σεύτλω tṑ seútlō	τᾰ̀ σεῦτλᾰ tà seûtla
Vocative	σεῦτλον seûtlon	σεύτλω seútlō	σεῦτλᾰ seûtla
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Second declension of τὸ σεῦτλον; τοῦ σεύτλου (Koine)

Case / #	Singular	Plural
Nominative	τὸ σεῦτλον tò seûtlon	τᾰ̀ σεῦτλᾰ tà seûtla
Genitive	τοῦ σεύτλου toû seútlou	τῶν σεύτλων tôn seútlōn
Dative	τῷ σεύτλῳ tôi seútlōi	τοῖς σεύτλοις toîs seútlois
Accusative	τὸ σεῦτλον tò seûtlon	τᾰ̀ σεῦτλᾰ tà seûtla
Vocative	σεῦτλον seûtlon	σεῦτλᾰ seûtla

Further reading

• σεῦτλον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “σεῦτλον”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011
• “σεῦτλον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press