σιδερίτης

Greek

Etymology

Inherited from Koine Greek σῐδηρῖτῐς (sidērîtis, “sideritis, ironwort”),^[1]^[2] feminine of Ancient Greek σῐδηρῑ́της (sidērī́tēs, “of iron”), with change of ⟨ηρ⟩ > ⟨ερ⟩ [er] -see: σίδερο n (sídero, “iron”)- and modern masculine suffix -ίτης (-ítis).^[3] ^[4] Doublet of σιδηρίτης (sidirítis).
The sense for herb, since Byzantine Greek σιδερίτης (siderítēs), alternative form for σιδηρῖτις f (sidērîtis) and σιδηρίτης m (sidērítēs).^[5]

Pronunciation

IPA^(key): /si.ðeˈɾi.tis/ - compare to σιδηρίτης (sidirítis)
Hyphenation: σι‧δε‧ρί‧της

Noun

σιδερίτης • (siderítis) m (plural σιδερίτες)

(agriculture) Greek grapevine (of species Vitis vinifera), a late ripening variety bearing reddish hardy berries
(plants) formal term, synonym of τσάι του βουνού (tsái tou vounoú): ironwort, mountain tea (genus Sideritis)
Alternative forms: σιδηρίτις (sidirítis) (formal spelling), σιδηρῖτις (sidērîtis) (dated spelling)

Declension

Declension of σιδερίτης

	singular	plural
nominative	σιδερίτης •	σιδερίτες •
genitive	σιδερίτη •	σιδεριτών •
accusative	σιδερίτη •	σιδερίτες •
vocative	σιδερίτη •	σιδερίτες •

Related terms

σιδηρίτης m (sidirítis, “siderite”) (mineralogy)

and see: σίδερο n (sídero) and σίδηρος m (sídiros) ("iron")

References

^ “σιδερίτης”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998
^ σιδερίτης - Charalambakis, Chistoforos et al. (2014) Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Christiko lexiko tis Neoellhnikis Glossas) [A Practical dictionary of Modern Greek language] (in Greek) Athens: Academy of Athens. (online since 2023 - abbreviations - symbols)
^ s.v. σίδερο - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre
^ σιδερίτης. σιδηρίτις. σιδηρίτης - Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. [Papyros-Larousse-Britannica: Dictionary of Greek Language, ancient - medieval - modern, defining - etymological] (in Greek) vols.1-13. Athens: Papyros, 1981‑1994, edition: 2013 (v).
^ σιδερίτης, σιδηρῖτις, σιδηρίτης in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften

[1] “σιδερίτης”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998

[2] σιδερίτης - Charalambakis, Chistoforos et al. (2014) Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Christiko lexiko tis Neoellhnikis Glossas) [A Practical dictionary of Modern Greek language] (in Greek) Athens: Academy of Athens. (online since 2023 - abbreviations - symbols)

[3] s.v. σίδερο - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre

[4] σιδερίτης. σιδηρίτις. σιδηρίτης - Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. [Papyros-Larousse-Britannica: Dictionary of Greek Language, ancient - medieval - modern, defining - etymological] (in Greek) vols.1-13. Athens: Papyros, 1981‑1994, edition: 2013 (v).

[5] σιδερίτης, σιδηρῖτις, σιδηρίτης in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]