σκολίωσις

Ancient Greek

Etymology

From σκολιόω (skolióō, “to bend”) +‎ -σις (-sis), from σκολιός (skoliós, “curved, bent”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skoˈli.o.sis/ → /skoˈli.o.sis/

• (4^th CE Koine) IPA^(key): /skoˈli.o.sis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /skoˈli.o.sis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /skoˈli.o.sis/

Noun

σκολῐ́ωσῐς • (skolíōsis) f (genitive σκολῐώσεως); third declension (Koine)

1. (Koine) obliquity, bending

Inflection

Third declension of ἡ σκολῐ́ωσῐς; τῆς σκολῐώσεως (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ σκολῐ́ωσῐς hē skolíōsis	τὼ σκολῐώσει tṑ skoliṓsei	αἱ σκολῐώσεις hai skoliṓseis
Genitive	τῆς σκολῐώσεως tês skoliṓseōs	τοῖν σκολῐωσέοιν toîn skoliōséoin	τῶν σκολῐώσεων tôn skoliṓseōn
Dative	τῇ σκολῐώσει têi skoliṓsei	τοῖν σκολῐωσέοιν toîn skoliōséoin	ταῖς σκολῐώσεσῐ / σκολῐώσεσῐν taîs skoliṓsesi(n)
Accusative	τὴν σκολῐ́ωσῐν tḕn skolíōsin	τὼ σκολῐώσει tṑ skoliṓsei	τᾱ̀ς σκολῐώσεις tā̀s skoliṓseis
Vocative	σκολῐ́ωσῐ skolíōsi	σκολῐώσει skoliṓsei	σκολῐώσεις skoliṓseis
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → French: scoliose
• Greek: σκολίωση (skolíosi)

Further reading

• “σκολίωσις”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σκολίωσις in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette