bending
English edit
Pronunciation edit
Verb edit
bending
- present participle and gerund of bend
Noun edit
bending (plural bendings)
- A motion or action that bends.
- a bending of the knees
- An instance of something being adapted or distorted.
- bendings of the rules
Derived terms edit
Translations edit
Faroese edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
bending f (genitive singular bendingar, plural bendingar)
Declension edit
f6 | Singular | Plural | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | bending | bendingin | bendingar | bendingarnar |
Accusative | bending | bendingina | bendingar | bendingarnar |
Dative | bending | bendingini | bendingum | bendingunum |
Genitive | bendingar | bendingarinnar | bendinga | bendinganna |
Derived terms edit
Icelandic edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
bending f (genitive singular bendingar, nominative plural bendingar)
Declension edit
declension of bending
f-s1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | bending | bendingin | bendingar | bendingarnar |
accusative | bendingu | bendinguna | bendingar | bendingarnar |
dative | bendingu | bendingunni | bendingum | bendingunum |
genitive | bendingar | bendingarinnar | bendinga | bendinganna |
Derived terms edit
- ábending (“comment, tip, advice”)
- frábending (“contraindication”)
- sakbending (“criminal line-up”)
- vísbending (“clue, indication”)