σμικρός

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /zmiː.krós/ → /zmiˈkros/ → /zmiˈkros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /zmiː.krós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /zmiˈkros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /zmiˈkros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /zmiˈkros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /zmiˈkros/

Adjective

σμῑκρός • (smīkrós) m (feminine σμῑκρᾱ́, neuter σμῑκρόν); first/second declension

1. Old Attic form of μῑκρός (mīkrós, “small, little”)

Declension

First and second declension of σμῑκρός; σμῑκρᾱ́; σμῑκρόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σμῑκρός smīkrós	σμῑκρᾱ́ smīkrā́	σμῑκρόν smīkrón		σμῑκρώ smīkrṓ	σμῑκρᾱ́ smīkrā́	σμῑκρώ smīkrṓ		σμῑκροί smīkroí	σμῑκραί smīkraí	σμῑκρᾰ́ smīkrá
Genitive		σμῑκροῦ smīkroû	σμῑκρᾶς smīkrâs	σμῑκροῦ smīkroû		σμῑκροῖν smīkroîn	σμῑκραῖν smīkraîn	σμῑκροῖν smīkroîn		σμῑκρῶν smīkrôn	σμῑκρῶν smīkrôn	σμῑκρῶν smīkrôn
Dative		σμῑκρῷ smīkrôi	σμῑκρᾷ smīkrâi	σμῑκρῷ smīkrôi		σμῑκροῖν smīkroîn	σμῑκραῖν smīkraîn	σμῑκροῖν smīkroîn		σμῑκροῖς smīkroîs	σμῑκραῖς smīkraîs	σμῑκροῖς smīkroîs
Accusative		σμῑκρόν smīkrón	σμῑκρᾱ́ν smīkrā́n	σμῑκρόν smīkrón		σμῑκρώ smīkrṓ	σμῑκρᾱ́ smīkrā́	σμῑκρώ smīkrṓ		σμῑκρούς smīkroús	σμῑκρᾱ́ς smīkrā́s	σμῑκρᾰ́ smīkrá
Vocative		σμῑκρέ smīkré	σμῑκρᾱ́ smīkrā́	σμῑκρόν smīkrón		σμῑκρώ smīkrṓ	σμῑκρᾱ́ smīkrā́	σμῑκρώ smīkrṓ		σμῑκροί smīkroí	σμῑκραί smīkraí	σμῑκρᾰ́ smīkrá
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σμῑκρῶς smīkrôs				σμῑκρότερος smīkróteros				σμῑκρότᾰτος smīkrótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “σμικρός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press