σπίτωμα

Greek

Etymology

σπιτώνω (spitóno, “to house, to put up”) +‎ -μα (-ma)

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspitoma/
• Hyphenation: σπί‧τω‧μα

Noun

σπίτωμα • (spítoma) n (plural σπιτώματα)

1. housing, putting up (the act of being provided with a house)

   Οι πρόσφυγες απαιτούν σπίτωμα.

   Oi prósfyges apaitoún spítoma.

   The refugees are demanding housing.

Declension

declension of σπίτωμα

case     \     number	singular	plural
nominative	σπίτωμα •	σπιτώματα •
genitive	σπιτώματος •	σπιτωμάτων •
accusative	σπίτωμα •	σπιτώματα •
vocative	σπίτωμα •	σπιτώματα •

Synonyms

• στεγάσμα n (stegásma, “housing, being provided with a roof”)

Antonyms

• ξεσπίτωμα n (xespítoma, “throwing out, eviction”)