στέρφος
Ancient Greek
editEtymology
editFrom Proto-Indo-European *sterbʰ-.[1]
Noun
editστέρφος • (stérphos) n (genitive στέρφεος); third declension
Declension
edit| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | στέρφος stérphos |
στέρφει / στέρφεε stérphei / stérphee |
στέρφεᾰ stérphea | ||||||||||
| Genitive | στέρφεος / στέρφευς stérpheos / stérpheus |
στερφέοιν sterphéoin |
στερφέων sterphéōn | ||||||||||
| Dative | στέρφει / στέρφεῐ̈ stérphei / stérpheï |
στερφέοιν sterphéoin |
στέρφεσῐ / στέρφεσῐν stérphesi(n) | ||||||||||
| Accusative | στέρφος stérphos |
στέρφει / στέρφεε stérphei / stérphee |
στέρφεᾰ stérphea | ||||||||||
| Vocative | στέρφος stérphos |
στέρφει / στέρφεε stérphei / stérphee |
στέρφεᾰ stérphea | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Derived terms
editReferences
edit- ^ Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1402
Further reading
edit“στέρφος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press