σταγόνων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sta.ɡó.nɔːn/ → /staˈɣo.non/ → /staˈɣo.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sta.ɡó.nɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /staˈɡo.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /staˈɣo.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /staˈɣo.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /staˈɣo.non/

Noun

στᾰγόνων • (stagónōn) f

1. genitive plural of στᾰγών (stagṓn)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /staˈɣo.non/
• Hyphenation: στα‧γό‧νων

Noun

σταγόνων • (stagónon) f

1. Genitive plural form of σταγόνα (stagóna).