σταγόνα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sta.ɡó.na/ → /staˈɣo.na/ → /staˈɣo.na/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sta.ɡó.na/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /staˈɡo.na/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /staˈɣo.na/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /staˈɣo.na/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /staˈɣo.na/

Noun

στᾰγόνᾰ • (stagóna) f

1. accusative singular of στᾰγών (stagṓn)

Greek

Etymology

From the singular accusative σταγόνα of Ancient Greek σταγών (stagṓn).

Pronunciation

• IPA^(key): /staˈɣona/
• Hyphenation: στα‧γό‧να

Noun

σταγόνα • (stagóna) f (plural σταγόνες)

1. drop, blob

   σταγόνα βροχής (raindrop)

Declension

Declension of σταγόνα

	singular	plural
nominative	σταγόνα •	σταγόνες •
genitive	σταγόνας •	σταγόνων •
accusative	σταγόνα •	σταγόνες •
vocative	σταγόνα •	σταγόνες •

Derived terms

• σταγόνα στον ωκεανό (stagóna ston okeanó)

Related terms

• αιμοσταγής (aimostagís, “blood-dripping”)
• απεσταγμένος (apestagménos, “distilled”, participle)
• απόσταγμα n (apóstagma, “essence, extract”)
• αποστάζω (apostázo, “distil”)
• απόσταξη f (apóstaxi, “distillation”)
• αποστακτήρας f (apostaktíras, “still”)
• αποστακτήριο n (apostaktírio, “distillery”)
• ροδόσταγμα n (rodóstagma, “rosewater”)
• σταγονίδιο n (stagonídio, “droplet”) (diminutive form)
• στάγμα n (stágma, “drop; extract”) (formal)
• σταγονομετρικός (stagonometrikós, “of dropper”)
• σταγονόμετρο n (stagonómetro, “dropper”)
• στάζω (stázo, “drip, leak”)