σταφυλόδενδρον

Ancient Greek

Etymology

From σταφυλή (staphulḗ, “bunch of grapes”) +‎ δένδρον (déndron, “tree”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sta.pʰy.ló.den.dron/ → /sta.ɸyˈlo.ðen.dron/ → /sta.fiˈlo.ðen.dron/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sta.pʰy.ló.den.dron/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sta.pʰyˈlo.den.dron/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sta.ɸyˈlo.ðen.dron/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sta.fyˈlo.ðen.dron/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sta.fiˈlo.ðen.dron/

Noun

στᾰφῠλόδενδρον • (staphulódendron) n (genitive στᾰφῠλοδένδρου); second declension

1. European bladdernut (Staphylea pinnata)

Declension

Second declension of τὸ στᾰφῠλόδενδρον; τοῦ στᾰφῠλοδένδρου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ στᾰφῠλόδενδρον tò staphulódendron	τὼ στᾰφῠλοδένδρω tṑ staphulodéndrō	τᾰ̀ στᾰφῠλόδενδρᾰ tà staphulódendra
Genitive	τοῦ στᾰφῠλοδένδρου toû staphulodéndrou	τοῖν στᾰφῠλοδένδροιν toîn staphulodéndroin	τῶν στᾰφῠλοδένδρων tôn staphulodéndrōn
Dative	τῷ στᾰφῠλοδένδρῳ tôi staphulodéndrōi	τοῖν στᾰφῠλοδένδροιν toîn staphulodéndroin	τοῖς στᾰφῠλοδένδροις toîs staphulodéndrois
Accusative	τὸ στᾰφῠλόδενδρον tò staphulódendron	τὼ στᾰφῠλοδένδρω tṑ staphulodéndrō	τᾰ̀ στᾰφῠλόδενδρᾰ tà staphulódendra
Vocative	στᾰφῠλόδενδρον staphulódendron	στᾰφῠλοδένδρω staphulodéndrō	στᾰφῠλόδενδρᾰ staphulódendra
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “σταφυλόδενδρον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σταφυλόδενδρον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette