στυγέων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sty.ɡé.ɔːn/ → /styˈʝe.on/ → /stiˈʝe.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sty.ɡé.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /styˈɡe.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /styˈʝe.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /styˈʝe.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /stiˈʝe.on/

Participle

στῠγέων • (stugéōn) m (feminine στῠγέουσᾰ, neuter στῠγέον); first/third declension

1. present active participle of στυγέω (stugéō)

Declension

First and third declension of στῠγέων; στῠγέουσᾰ; στῠγέον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		στῠγέων stugéōn	στῠγέουσᾰ stugéousa	στῠγέον stugéon		στῠγέοντε stugéonte	στῠγεούσᾱ stugeoúsā	στῠγέοντε stugéonte		στῠγέοντες stugéontes	στῠγέουσαι stugéousai	στῠγέοντᾰ stugéonta
Genitive		στῠγέοντος stugéontos	στῠγεούσης stugeoúsēs	στῠγέοντος stugéontos		στῠγεόντοιν stugeóntoin	στῠγεούσαιν stugeoúsain	στῠγεόντοιν stugeóntoin		στῠγεόντων stugeóntōn	στῠγεουσῶν stugeousôn	στῠγεόντων stugeóntōn
Dative		στῠγέοντῐ stugéonti	στῠγεούσῃ stugeoúsēi	στῠγέοντῐ stugéonti		στῠγεόντοιν stugeóntoin	στῠγεούσαιν stugeoúsain	στῠγεόντοιν stugeóntoin		στῠγέουσῐ / στῠγέουσῐν stugéousi(n)	στῠγεούσαις stugeoúsais	στῠγέουσῐ / στῠγέουσῐν stugéousi(n)
Accusative		στῠγέοντᾰ stugéonta	στῠγέουσᾰν stugéousan	στῠγέον stugéon		στῠγέοντε stugéonte	στῠγεούσᾱ stugeoúsā	στῠγέοντε stugéonte		στῠγέοντᾰς stugéontas	στῠγεούσᾱς stugeoúsās	στῠγέοντᾰ stugéonta
Vocative		στῠγέων stugéōn	στῠγέουσᾰ stugéousa	στῠγέον stugéon		στῠγέοντε stugéonte	στῠγεούσᾱ stugeoúsā	στῠγέοντε stugéonte		στῠγέοντες stugéontes	στῠγέουσαι stugéousai	στῠγέοντᾰ stugéonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		στῠγεόντως stugeóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.