στύππινος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stýp.pi.nos/ → /ˈstyp.pi.nos/ → /ˈsti.pi.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stýp.pi.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈstyp.pi.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈstyp.pi.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈstyp.pi.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsti.pi.nos/

Adjective

στύππῐνος • (stúppinos) m (feminine στυππίνη, neuter στύππῐνον); first/second declension

1. Alternative form of στυππέϊνος (stuppéïnos, “made of oakum”)

Declension

First and second declension of στῠ́ππῐνος; στῠππῐ́νη; στῠ́ππῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		στῠ́ππῐνος stúppinos	στῠππῐ́νη stuppínē	στῠ́ππῐνον stúppinon		στῠππῐ́νω stuppínō	στῠππῐ́νᾱ stuppínā	στῠππῐ́νω stuppínō		στῠ́ππῐνοι stúppinoi	στῠ́ππῐναι stúppinai	στῠ́ππῐνᾰ stúppina
Genitive		στῠππῐ́νου stuppínou	στῠππῐ́νης stuppínēs	στῠππῐ́νου stuppínou		στῠππῐ́νοιν stuppínoin	στῠππῐ́ναιν stuppínain	στῠππῐ́νοιν stuppínoin		στῠππῐ́νων stuppínōn	στῠππῐ́νων stuppínōn	στῠππῐ́νων stuppínōn
Dative		στῠππῐ́νῳ stuppínōi	στῠππῐ́νῃ stuppínēi	στῠππῐ́νῳ stuppínōi		στῠππῐ́νοιν stuppínoin	στῠππῐ́ναιν stuppínain	στῠππῐ́νοιν stuppínoin		στῠππῐ́νοις stuppínois	στῠππῐ́ναις stuppínais	στῠππῐ́νοις stuppínois
Accusative		στῠ́ππῐνον stúppinon	στῠππῐ́νην stuppínēn	στῠ́ππῐνον stúppinon		στῠππῐ́νω stuppínō	στῠππῐ́νᾱ stuppínā	στῠππῐ́νω stuppínō		στῠππῐ́νους stuppínous	στῠππῐ́νᾱς stuppínās	στῠ́ππῐνᾰ stúppina
Vocative		στῠ́ππῐνε stúppine	στῠππῐ́νη stuppínē	στῠ́ππῐνον stúppinon		στῠππῐ́νω stuppínō	στῠππῐ́νᾱ stuppínā	στῠππῐ́νω stuppínō		στῠ́ππῐνοι stúppinoi	στῠ́ππῐναι stúppinai	στῠ́ππῐνᾰ stúppina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		στῠππῐ́νως stuppínōs				στῠππῐνώτερος stuppinṓteros				στῠππῐνώτᾰτος stuppinṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.