συγκρουομέναις

See also: συγκρουομέναιν and συγκρουόμεναι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.kruː.o.mé.nai̯s/ → /syŋ.ɡru.oˈme.nɛs/ → /siŋ.ɡru.oˈme.nes/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.kruː.o.mé.nai̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.kru.oˈme.nɛs/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋ.ɡru.oˈme.nɛs/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋ.ɡru.oˈme.nes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋ.ɡru.oˈme.nes/

Participle

σῠγκρουομέναις • (sunkrouoménais)

1. dative plural feminine of σῠγκρουόμενος (sunkrouómenos)