συγκρουόμεναι

See also: συγκρουομέναις and συγκρουομέναιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.kruː.ó.me.nai̯/ → /syŋ.ɡruˈo.me.nɛ/ → /siŋ.ɡruˈo.me.ne/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.kruː.ó.me.nai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.kruˈo.me.nɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋ.ɡruˈo.me.nɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋ.ɡruˈo.me.ne/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋ.ɡruˈo.me.ne/

Participle

σῠγκρουόμεναι • (sunkrouómenai)

1. nominative/vocative plural feminine of σῠγκρουόμενος (sunkrouómenos)