συζυγικός

Greek

Etymology

Learnedly from σύζυγ(ος) (sýzyg(os)) +‎ -ικός (-ikós), a calque of French conjugal.

Pronunciation

• IPA^(key): /si.zi.ʝiˈkos/
• Hyphenation: συ‧ζυ‧γι‧κός

Adjective

συζυγικός • (syzygikós) m (feminine συζυγική, neuter συζυγικό)

1. conjugal, married, marital, connubial

Declension

Declension of συζυγικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	συζυγικός •	συζυγική •	συζυγικό •	συζυγικοί •	συζυγικές •	συζυγικά •
genitive	συζυγικού •	συζυγικής •	συζυγικού •	συζυγικών •	συζυγικών •	συζυγικών •
accusative	συζυγικό •	συζυγική •	συζυγικό •	συζυγικούς •	συζυγικές •	συζυγικά •
vocative	συζυγικέ •	συζυγική •	συζυγικό •	συζυγικοί •	συζυγικές •	συζυγικά •

Derived terms

• εξωσυζυγικός (exosyzygikós)

 

Related terms

• see: σύζυγος m or f (sýzygos, “spouse”)