συναγωνισμός

Greek

Etymology

Learned borrowing from Byzantine Greek συναγωνισμός (sunagōnismós, “assistance”) with adaptation of meaning to συναγωνίζομαι (synagonízomai, “to compete”). By surface analysis, συναγωνίζ(ομαι) (synagoníz(omai)) +‎ -μός (-mós).

Pronunciation

• IPA^(key): /si.na.ɣo.niˈzmos/
• Hyphenation: συ‧να‧γω‧νι‧σμός

Noun

συναγωνισμός • (synagonismós) m

1. competition (the act of competing)

   εκτός συναγωνισμού ― ektós synagonismoú ― out of competition; unrivalled

Declension

Declension of συναγωνισμός

	singular	plural
nominative	συναγωνισμός •	συναγωνισμοί •
genitive	συναγωνισμού •	συναγωνισμών •
accusative	συναγωνισμό •	συναγωνισμούς •
vocative	συναγωνισμέ •	συναγωνισμοί •