συνεισκατοικέω

Ancient Greek

Etymology

From συν- (sun-, “with”) +‎ εἰσ- (eis-, “into”) +‎ κατοικέω (katoikéō, “inhabit, dwell”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sy.neːs.ka.toi̯.ké.ɔː/ → /sy.nis.ka.tyˈce.o/ → /si.nis.ka.tiˈce.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.neːs.ka.toi̯.ké.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.nis.ka.tyˈke.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.nis.ka.tyˈce.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.nis.ka.tyˈce.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.nis.ka.tiˈce.o/

Verb

σῠνεισκᾰτοικέω • (suneiskatoikéō)

1. to settle in together

Inflection

   Present: σῠνεισκᾰτοικέω, σῠνεισκᾰτοικέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνεισκᾰτοικέω	σῠνεισκᾰτοικέεις	σῠνεισκᾰτοικέει	σῠνεισκᾰτοικέετον	σῠνεισκᾰτοικέετον	σῠνεισκᾰτοικέομεν	σῠνεισκᾰτοικέετε	σῠνεισκᾰτοικέουσῐ(ν)
	subjunctive	σῠνεισκᾰτοικέω	σῠνεισκᾰτοικέῃς	σῠνεισκᾰτοικέῃ	σῠνεισκᾰτοικέητον	σῠνεισκᾰτοικέητον	σῠνεισκᾰτοικέωμεν	σῠνεισκᾰτοικέητε	σῠνεισκᾰτοικέωσῐ(ν)
	optative	σῠνεισκᾰτοικέοιμῐ	σῠνεισκᾰτοικέοις	σῠνεισκᾰτοικέοι	σῠνεισκᾰτοικέοιτον	σῠνεισκᾰτοικεοίτην	σῠνεισκᾰτοικέοιμεν	σῠνεισκᾰτοικέοιτε	σῠνεισκᾰτοικέοιεν
	imperative		σῠνεισκᾰτοίκεε	σῠνεισκᾰτοικεέτω	σῠνεισκᾰτοικέετον	σῠνεισκᾰτοικεέτων		σῠνεισκᾰτοικέετε	σῠνεισκᾰτοικεόντων
middle/ passive	indicative	σῠνεισκᾰτοικέομαι	σῠνεισκᾰτοικέῃ, σῠνεισκᾰτοικέει	σῠνεισκᾰτοικέεται	σῠνεισκᾰτοικέεσθον	σῠνεισκᾰτοικέεσθον	σῠνεισκᾰτοικεόμεθᾰ	σῠνεισκᾰτοικέεσθε	σῠνεισκᾰτοικέονται
	subjunctive	σῠνεισκᾰτοικέωμαι	σῠνεισκᾰτοικέῃ	σῠνεισκᾰτοικέηται	σῠνεισκᾰτοικέησθον	σῠνεισκᾰτοικέησθον	σῠνεισκᾰτοικεώμεθᾰ	σῠνεισκᾰτοικέησθε	σῠνεισκᾰτοικέωνται
	optative	σῠνεισκᾰτοικεοίμην	σῠνεισκᾰτοικέοιο	σῠνεισκᾰτοικέοιτο	σῠνεισκᾰτοικέοισθον	σῠνεισκᾰτοικεοίσθην	σῠνεισκᾰτοικεοίμεθᾰ	σῠνεισκᾰτοικέοισθε	σῠνεισκᾰτοικέοιντο
	imperative		σῠνεισκᾰτοικέου	σῠνεισκᾰτοικεέσθω	σῠνεισκᾰτοικέεσθον	σῠνεισκᾰτοικεέσθων		σῠνεισκᾰτοικέεσθε	σῠνεισκᾰτοικεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		σῠνεισκᾰτοικέειν				σῠνεισκᾰτοικέεσθαι
participle	m	σῠνεισκᾰτοικέων				σῠνεισκᾰτοικεόμενος
	f	σῠνεισκᾰτοικέουσᾰ				σῠνεισκᾰτοικεομένη
	n	σῠνεισκᾰτοικέον				σῠνεισκᾰτοικεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: σῠνεισκᾰτοικῶ, σῠνεισκᾰτοικοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνεισκᾰτοικῶ	σῠνεισκᾰτοικεῖς	σῠνεισκᾰτοικεῖ	σῠνεισκᾰτοικεῖτον	σῠνεισκᾰτοικεῖτον	σῠνεισκᾰτοικοῦμεν	σῠνεισκᾰτοικεῖτε	σῠνεισκᾰτοικοῦσῐ(ν)
	subjunctive	σῠνεισκᾰτοικῶ	σῠνεισκᾰτοικῇς	σῠνεισκᾰτοικῇ	σῠνεισκᾰτοικῆτον	σῠνεισκᾰτοικῆτον	σῠνεισκᾰτοικῶμεν	σῠνεισκᾰτοικῆτε	σῠνεισκᾰτοικῶσῐ(ν)
	optative	σῠνεισκᾰτοικοίην, σῠνεισκᾰτοικοῖμῐ	σῠνεισκᾰτοικοίης, σῠνεισκᾰτοικοῖς	σῠνεισκᾰτοικοίη, σῠνεισκᾰτοικοῖ	σῠνεισκᾰτοικοῖτον, σῠνεισκᾰτοικοίητον	σῠνεισκᾰτοικοίτην, σῠνεισκᾰτοικοιήτην	σῠνεισκᾰτοικοῖμεν, σῠνεισκᾰτοικοίημεν	σῠνεισκᾰτοικοῖτε, σῠνεισκᾰτοικοίητε	σῠνεισκᾰτοικοῖεν, σῠνεισκᾰτοικοίησᾰν
	imperative		σῠνεισκᾰτοίκει	σῠνεισκᾰτοικείτω	σῠνεισκᾰτοικεῖτον	σῠνεισκᾰτοικείτων		σῠνεισκᾰτοικεῖτε	σῠνεισκᾰτοικούντων
middle/ passive	indicative	σῠνεισκᾰτοικοῦμαι	σῠνεισκᾰτοικεῖ, σῠνεισκᾰτοικῇ	σῠνεισκᾰτοικεῖται	σῠνεισκᾰτοικεῖσθον	σῠνεισκᾰτοικεῖσθον	σῠνεισκᾰτοικούμεθᾰ	σῠνεισκᾰτοικεῖσθε	σῠνεισκᾰτοικοῦνται
	subjunctive	σῠνεισκᾰτοικῶμαι	σῠνεισκᾰτοικῇ	σῠνεισκᾰτοικῆται	σῠνεισκᾰτοικῆσθον	σῠνεισκᾰτοικῆσθον	σῠνεισκᾰτοικώμεθᾰ	σῠνεισκᾰτοικῆσθε	σῠνεισκᾰτοικῶνται
	optative	σῠνεισκᾰτοικοίμην	σῠνεισκᾰτοικοῖο	σῠνεισκᾰτοικοῖτο	σῠνεισκᾰτοικοῖσθον	σῠνεισκᾰτοικοίσθην	σῠνεισκᾰτοικοίμεθᾰ	σῠνεισκᾰτοικοῖσθε	σῠνεισκᾰτοικοῖντο
	imperative		σῠνεισκᾰτοικοῦ	σῠνεισκᾰτοικείσθω	σῠνεισκᾰτοικεῖσθον	σῠνεισκᾰτοικείσθων		σῠνεισκᾰτοικεῖσθε	σῠνεισκᾰτοικείσθων
		active				middle/passive
infinitive		σῠνεισκᾰτοικεῖν				σῠνεισκᾰτοικεῖσθαι
participle	m	σῠνεισκᾰτοικῶν				σῠνεισκᾰτοικούμενος
	f	σῠνεισκᾰτοικοῦσᾰ				σῠνεισκᾰτοικουμένη
	n	σῠνεισκᾰτοικοῦν				σῠνεισκᾰτοικούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: σῠνεισκᾰτῴκεον, σῠνεισκᾰτῳκεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνεισκᾰτῴκεον	σῠνεισκᾰτῴκεες	σῠνεισκᾰτῴκεε(ν)	σῠνεισκᾰτῳκέετον	σῠνεισκᾰτῳκεέτην	σῠνεισκᾰτῳκέομεν	σῠνεισκᾰτῳκέετε	σῠνεισκᾰτῴκεον
middle/ passive	indicative	σῠνεισκᾰτῳκεόμην	σῠνεισκᾰτῳκέου	σῠνεισκᾰτῳκέετο	σῠνεισκᾰτῳκέεσθον	σῠνεισκᾰτῳκεέσθην	σῠνεισκᾰτῳκεόμεθᾰ	σῠνεισκᾰτῳκέεσθε	σῠνεισκᾰτῳκέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: σῠνεισκᾰτῴκουν, σῠνεισκᾰτῳκούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνεισκᾰτῴκουν	σῠνεισκᾰτῴκεις	σῠνεισκᾰτῴκει	σῠνεισκᾰτῳκεῖτον	σῠνεισκᾰτῳκείτην	σῠνεισκᾰτῳκοῦμεν	σῠνεισκᾰτῳκεῖτε	σῠνεισκᾰτῴκουν
middle/ passive	indicative	σῠνεισκᾰτῳκούμην	σῠνεισκᾰτῳκοῦ	σῠνεισκᾰτῳκεῖτο	σῠνεισκᾰτῳκεῖσθον	σῠνεισκᾰτῳκείσθην	σῠνεισκᾰτῳκούμεθᾰ	σῠνεισκᾰτῳκεῖσθε	σῠνεισκᾰτῳκοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: σῠνεισκᾰτοικήσω, σῠνεισκᾰτοικήσομαι, σῠνεισκᾰτοικηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνεισκᾰτοικήσω	σῠνεισκᾰτοικήσεις	σῠνεισκᾰτοικήσει	σῠνεισκᾰτοικήσετον	σῠνεισκᾰτοικήσετον	σῠνεισκᾰτοικήσομεν	σῠνεισκᾰτοικήσετε	σῠνεισκᾰτοικήσουσῐ(ν)
	optative	σῠνεισκᾰτοικήσοιμῐ	σῠνεισκᾰτοικήσοις	σῠνεισκᾰτοικήσοι	σῠνεισκᾰτοικήσοιτον	σῠνεισκᾰτοικησοίτην	σῠνεισκᾰτοικήσοιμεν	σῠνεισκᾰτοικήσοιτε	σῠνεισκᾰτοικήσοιεν
middle	indicative	σῠνεισκᾰτοικήσομαι	σῠνεισκᾰτοικήσῃ, σῠνεισκᾰτοικήσει	σῠνεισκᾰτοικήσεται	σῠνεισκᾰτοικήσεσθον	σῠνεισκᾰτοικήσεσθον	σῠνεισκᾰτοικησόμεθᾰ	σῠνεισκᾰτοικήσεσθε	σῠνεισκᾰτοικήσονται
	optative	σῠνεισκᾰτοικησοίμην	σῠνεισκᾰτοικήσοιο	σῠνεισκᾰτοικήσοιτο	σῠνεισκᾰτοικήσοισθον	σῠνεισκᾰτοικησοίσθην	σῠνεισκᾰτοικησοίμεθᾰ	σῠνεισκᾰτοικήσοισθε	σῠνεισκᾰτοικήσοιντο
passive	indicative	σῠνεισκᾰτοικηθήσομαι	σῠνεισκᾰτοικηθήσῃ	σῠνεισκᾰτοικηθήσεται	σῠνεισκᾰτοικηθήσεσθον	σῠνεισκᾰτοικηθήσεσθον	σῠνεισκᾰτοικηθησόμεθᾰ	σῠνεισκᾰτοικηθήσεσθε	σῠνεισκᾰτοικηθήσονται
	optative	σῠνεισκᾰτοικηθησοίμην	σῠνεισκᾰτοικηθήσοιο	σῠνεισκᾰτοικηθήσοιτο	σῠνεισκᾰτοικηθήσοισθον	σῠνεισκᾰτοικηθησοίσθην	σῠνεισκᾰτοικηθησοίμεθᾰ	σῠνεισκᾰτοικηθήσοισθε	σῠνεισκᾰτοικηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		σῠνεισκᾰτοικήσειν			σῠνεισκᾰτοικήσεσθαι		σῠνεισκᾰτοικηθήσεσθαι
participle	m	σῠνεισκᾰτοικήσων			σῠνεισκᾰτοικησόμενος		σῠνεισκᾰτοικηθησόμενος
	f	σῠνεισκᾰτοικήσουσᾰ			σῠνεισκᾰτοικησομένη		σῠνεισκᾰτοικηθησομένη
	n	σῠνεισκᾰτοικῆσον			σῠνεισκᾰτοικησόμενον		σῠνεισκᾰτοικηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: σῠνεισκᾰτῴκησᾰ, σῠνεισκᾰτῳκησᾰ́μην, σῠνεισκᾰτῳκήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνεισκᾰτῴκησᾰ	σῠνεισκᾰτῴκησᾰς	σῠνεισκᾰτῴκησε(ν)	σῠνεισκᾰτῳκήσᾰτον	σῠνεισκᾰτῳκησᾰ́την	σῠνεισκᾰτῳκήσᾰμεν	σῠνεισκᾰτῳκήσᾰτε	σῠνεισκᾰτῴκησᾰν
	subjunctive	σῠνεισκᾰτοικήσω	σῠνεισκᾰτοικήσῃς	σῠνεισκᾰτοικήσῃ	σῠνεισκᾰτοικήσητον	σῠνεισκᾰτοικήσητον	σῠνεισκᾰτοικήσωμεν	σῠνεισκᾰτοικήσητε	σῠνεισκᾰτοικήσωσῐ(ν)
	optative	σῠνεισκᾰτοικήσαιμῐ	σῠνεισκᾰτοικήσειᾰς, σῠνεισκᾰτοικήσαις	σῠνεισκᾰτοικήσειε(ν), σῠνεισκᾰτοικήσαι	σῠνεισκᾰτοικήσαιτον	σῠνεισκᾰτοικησαίτην	σῠνεισκᾰτοικήσαιμεν	σῠνεισκᾰτοικήσαιτε	σῠνεισκᾰτοικήσειᾰν, σῠνεισκᾰτοικήσαιεν
	imperative		σῠνεισκᾰτοίκησον	σῠνεισκᾰτοικησᾰ́τω	σῠνεισκᾰτοικήσᾰτον	σῠνεισκᾰτοικησᾰ́των		σῠνεισκᾰτοικήσᾰτε	σῠνεισκᾰτοικησᾰ́ντων
middle	indicative	σῠνεισκᾰτῳκησᾰ́μην	σῠνεισκᾰτῳκήσω	σῠνεισκᾰτῳκήσᾰτο	σῠνεισκᾰτῳκήσᾰσθον	σῠνεισκᾰτῳκησᾰ́σθην	σῠνεισκᾰτῳκησᾰ́μεθᾰ	σῠνεισκᾰτῳκήσᾰσθε	σῠνεισκᾰτῳκήσᾰντο
	subjunctive	σῠνεισκᾰτοικήσωμαι	σῠνεισκᾰτοικήσῃ	σῠνεισκᾰτοικήσηται	σῠνεισκᾰτοικήσησθον	σῠνεισκᾰτοικήσησθον	σῠνεισκᾰτοικησώμεθᾰ	σῠνεισκᾰτοικήσησθε	σῠνεισκᾰτοικήσωνται
	optative	σῠνεισκᾰτοικησαίμην	σῠνεισκᾰτοικήσαιο	σῠνεισκᾰτοικήσαιτο	σῠνεισκᾰτοικήσαισθον	σῠνεισκᾰτοικησαίσθην	σῠνεισκᾰτοικησαίμεθᾰ	σῠνεισκᾰτοικήσαισθε	σῠνεισκᾰτοικήσαιντο
	imperative		σῠνεισκᾰτοίκησαι	σῠνεισκᾰτοικησᾰ́σθω	σῠνεισκᾰτοικήσᾰσθον	σῠνεισκᾰτοικησᾰ́σθων		σῠνεισκᾰτοικήσᾰσθε	σῠνεισκᾰτοικησᾰ́σθων
passive	indicative	σῠνεισκᾰτῳκήθην	σῠνεισκᾰτῳκήθης	σῠνεισκᾰτῳκήθη	σῠνεισκᾰτῳκήθητον	σῠνεισκᾰτῳκηθήτην	σῠνεισκᾰτῳκήθημεν	σῠνεισκᾰτῳκήθητε	σῠνεισκᾰτῳκήθησᾰν
	subjunctive	σῠνεισκᾰτοικηθῶ	σῠνεισκᾰτοικηθῇς	σῠνεισκᾰτοικηθῇ	σῠνεισκᾰτοικηθῆτον	σῠνεισκᾰτοικηθῆτον	σῠνεισκᾰτοικηθῶμεν	σῠνεισκᾰτοικηθῆτε	σῠνεισκᾰτοικηθῶσῐ(ν)
	optative	σῠνεισκᾰτοικηθείην	σῠνεισκᾰτοικηθείης	σῠνεισκᾰτοικηθείη	σῠνεισκᾰτοικηθεῖτον, σῠνεισκᾰτοικηθείητον	σῠνεισκᾰτοικηθείτην, σῠνεισκᾰτοικηθειήτην	σῠνεισκᾰτοικηθεῖμεν, σῠνεισκᾰτοικηθείημεν	σῠνεισκᾰτοικηθεῖτε, σῠνεισκᾰτοικηθείητε	σῠνεισκᾰτοικηθεῖεν, σῠνεισκᾰτοικηθείησᾰν
	imperative		σῠνεισκᾰτοικήθητῐ	σῠνεισκᾰτοικηθήτω	σῠνεισκᾰτοικήθητον	σῠνεισκᾰτοικηθήτων		σῠνεισκᾰτοικήθητε	σῠνεισκᾰτοικηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		σῠνεισκᾰτοικῆσαι			σῠνεισκᾰτοικήσᾰσθαι		σῠνεισκᾰτοικηθῆναι
participle	m	σῠνεισκᾰτοικήσᾱς			σῠνεισκᾰτοικησᾰ́μενος		σῠνεισκᾰτοικηθείς
	f	σῠνεισκᾰτοικήσᾱσᾰ			σῠνεισκᾰτοικησᾰμένη		σῠνεισκᾰτοικηθεῖσᾰ
	n	σῠνεισκᾰτοικῆσᾰν			σῠνεισκᾰτοικησᾰ́μενον		σῠνεισκᾰτοικηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: σῠνεισκᾰτῴκηκᾰ, σῠνεισκᾰτῴκημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνεισκᾰτῴκηκᾰ	σῠνεισκᾰτῴκηκᾰς	σῠνεισκᾰτῴκηκε(ν)	σῠνεισκᾰτῳκήκᾰτον	σῠνεισκᾰτῳκήκᾰτον	σῠνεισκᾰτῳκήκᾰμεν	σῠνεισκᾰτῳκήκᾰτε	σῠνεισκᾰτῳκήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	σῠνεισκᾰτῳκήκω	σῠνεισκᾰτῳκήκῃς	σῠνεισκᾰτῳκήκῃ	σῠνεισκᾰτῳκήκητον	σῠνεισκᾰτῳκήκητον	σῠνεισκᾰτῳκήκωμεν	σῠνεισκᾰτῳκήκητε	σῠνεισκᾰτῳκήκωσῐ(ν)
	optative	σῠνεισκᾰτῳκήκοιμῐ, σῠνεισκᾰτῳκηκοίην	σῠνεισκᾰτῳκήκοις, σῠνεισκᾰτῳκηκοίης	σῠνεισκᾰτῳκήκοι, σῠνεισκᾰτῳκηκοίη	σῠνεισκᾰτῳκήκοιτον	σῠνεισκᾰτῳκηκοίτην	σῠνεισκᾰτῳκήκοιμεν	σῠνεισκᾰτῳκήκοιτε	σῠνεισκᾰτῳκήκοιεν
	imperative		σῠνεισκᾰτῴκηκε	σῠνεισκᾰτῳκηκέτω	σῠνεισκᾰτῳκήκετον	σῠνεισκᾰτῳκηκέτων		σῠνεισκᾰτῳκήκετε	σῠνεισκᾰτῳκηκόντων
middle/ passive	indicative	σῠνεισκᾰτῴκημαι	σῠνεισκᾰτῴκησαι	σῠνεισκᾰτῴκηται	σῠνεισκᾰτῴκησθον	σῠνεισκᾰτῴκησθον	σῠνεισκᾰτῳκήμεθᾰ	σῠνεισκᾰτῴκησθε	σῠνεισκᾰτῴκηνται
	subjunctive	σῠνεισκᾰτῳκημένος ὦ	σῠνεισκᾰτῳκημένος ᾖς	σῠνεισκᾰτῳκημένος ᾖ	σῠνεισκᾰτῳκημένω ἦτον	σῠνεισκᾰτῳκημένω ἦτον	σῠνεισκᾰτῳκημένοι ὦμεν	σῠνεισκᾰτῳκημένοι ἦτε	σῠνεισκᾰτῳκημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	σῠνεισκᾰτῳκημένος εἴην	σῠνεισκᾰτῳκημένος εἴης	σῠνεισκᾰτῳκημένος εἴη	σῠνεισκᾰτῳκημένω εἴητον/εἶτον	σῠνεισκᾰτῳκημένω εἰήτην/εἴτην	σῠνεισκᾰτῳκημένοι εἴημεν/εἶμεν	σῠνεισκᾰτῳκημένοι εἴητε/εἶτε	σῠνεισκᾰτῳκημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		σῠνεισκᾰτῴκησο	σῠνεισκᾰτῳκήσθω	σῠνεισκᾰτῴκησθον	σῠνεισκᾰτῳκήσθων		σῠνεισκᾰτῴκησθε	σῠνεισκᾰτῳκήσθων
		active				middle/passive
infinitive		σῠνεισκᾰτῳκηκέναι				σῠνεισκᾰτῳκῆσθαι
participle	m	σῠνεισκᾰτῳκηκώς				σῠνεισκᾰτῳκημένος
	f	σῠνεισκᾰτῳκηκυῖᾰ				σῠνεισκᾰτῳκημένη
	n	σῠνεισκᾰτῳκηκός				σῠνεισκᾰτῳκημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: σῠνεισκᾰτῳκήκειν, σῠνεισκᾰτῳκήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνεισκᾰτῳκήκειν, σῠνεισκᾰτῳκήκη	σῠνεισκᾰτῳκήκεις, σῠνεισκᾰτῳκήκης	σῠνεισκᾰτῳκήκει(ν)	σῠνεισκᾰτῳκήκετον	σῠνεισκᾰτῳκηκέτην	σῠνεισκᾰτῳκήκεμεν	σῠνεισκᾰτῳκήκετε	σῠνεισκᾰτῳκήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	σῠνεισκᾰτῳκήμην	σῠνεισκᾰτῴκησο	σῠνεισκᾰτῴκητο	σῠνεισκᾰτῴκησθον	σῠνεισκᾰτῳκήσθην	σῠνεισκᾰτῳκήμεθᾰ	σῠνεισκᾰτῴκησθε	σῠνεισκᾰτῴκηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “συνεισκατοικέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press