συνθάπτω

Ancient Greek

Alternative forms

• ξυνθάπτω (xuntháptō) — Old Attic

Etymology

συν- (sun-) +‎ θάπτω (tháptō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syn.tʰáp.tɔː/ → /synˈθap.to/ → /sinˈθap.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syn.tʰáp.tɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /synˈtʰap.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /synˈθap.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /synˈθap.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sinˈθap.to/

Verb

συνθάπτω • (suntháptō)

1. to bury together (with)

Conjugation

   Present: συνθᾰ́πτω, συνθᾰ́πτομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνθᾰ́πτω	συνθᾰ́πτεις	συνθᾰ́πτει	συνθᾰ́πτετον	συνθᾰ́πτετον	συνθᾰ́πτομεν	συνθᾰ́πτετε	συνθᾰ́πτουσῐ(ν)
	subjunctive	συνθᾰ́πτω	συνθᾰ́πτῃς	συνθᾰ́πτῃ	συνθᾰ́πτητον	συνθᾰ́πτητον	συνθᾰ́πτωμεν	συνθᾰ́πτητε	συνθᾰ́πτωσῐ(ν)
	optative	συνθᾰ́πτοιμῐ	συνθᾰ́πτοις	συνθᾰ́πτοι	συνθᾰ́πτοιτον	συνθᾰπτοίτην	συνθᾰ́πτοιμεν	συνθᾰ́πτοιτε	συνθᾰ́πτοιεν
	imperative		σύνθᾰπτε	συνθᾰπτέτω	συνθᾰ́πτετον	συνθᾰπτέτων		συνθᾰ́πτετε	συνθᾰπτόντων
middle/ passive	indicative	συνθᾰ́πτομαι	συνθᾰ́πτῃ, συνθᾰ́πτει	συνθᾰ́πτεται	συνθᾰ́πτεσθον	συνθᾰ́πτεσθον	συνθᾰπτόμεθᾰ	συνθᾰ́πτεσθε	συνθᾰ́πτονται
	subjunctive	συνθᾰ́πτωμαι	συνθᾰ́πτῃ	συνθᾰ́πτηται	συνθᾰ́πτησθον	συνθᾰ́πτησθον	συνθᾰπτώμεθᾰ	συνθᾰ́πτησθε	συνθᾰ́πτωνται
	optative	συνθᾰπτοίμην	συνθᾰ́πτοιο	συνθᾰ́πτοιτο	συνθᾰ́πτοισθον	συνθᾰπτοίσθην	συνθᾰπτοίμεθᾰ	συνθᾰ́πτοισθε	συνθᾰ́πτοιντο
	imperative		συνθᾰ́πτου	συνθᾰπτέσθω	συνθᾰ́πτεσθον	συνθᾰπτέσθων		συνθᾰ́πτεσθε	συνθᾰπτέσθων
		active				middle/passive
infinitive		συνθᾰ́πτειν				συνθᾰ́πτεσθαι
participle	m	συνθᾰ́πτων				συνθᾰπτόμενος
	f	συνθᾰ́πτουσᾰ				συνθᾰπτομένη
	n	συνθᾰ́πτον				συνθᾰπτόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: συνέθᾰπτον, συνεθᾰπτόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνέθᾰπτον	συνέθᾰπτες	συνέθᾰπτε(ν)	συνεθᾰ́πτετον	συνεθᾰπτέτην	συνεθᾰ́πτομεν	συνεθᾰ́πτετε	συνέθᾰπτον
middle/ passive	indicative	συνεθᾰπτόμην	συνεθᾰ́πτου	συνεθᾰ́πτετο	συνεθᾰ́πτεσθον	συνεθᾰπτέσθην	συνεθᾰπτόμεθᾰ	συνεθᾰ́πτεσθε	συνεθᾰ́πτοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: συνθᾰ́ψω, συνθᾰ́ψομαι, συντᾰφήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνθᾰ́ψω	συνθᾰ́ψεις	συνθᾰ́ψει	συνθᾰ́ψετον	συνθᾰ́ψετον	συνθᾰ́ψομεν	συνθᾰ́ψετε	συνθᾰ́ψουσῐ(ν)
	optative	συνθᾰ́ψοιμῐ	συνθᾰ́ψοις	συνθᾰ́ψοι	συνθᾰ́ψοιτον	συνθᾰψοίτην	συνθᾰ́ψοιμεν	συνθᾰ́ψοιτε	συνθᾰ́ψοιεν
middle	indicative	συνθᾰ́ψομαι	συνθᾰ́ψῃ, συνθᾰ́ψει	συνθᾰ́ψεται	συνθᾰ́ψεσθον	συνθᾰ́ψεσθον	συνθᾰψόμεθᾰ	συνθᾰ́ψεσθε	συνθᾰ́ψονται
	optative	συνθᾰψοίμην	συνθᾰ́ψοιο	συνθᾰ́ψοιτο	συνθᾰ́ψοισθον	συνθᾰψοίσθην	συνθᾰψοίμεθᾰ	συνθᾰ́ψοισθε	συνθᾰ́ψοιντο
passive	indicative	συντᾰφήσομαι	συντᾰφήσῃ	συντᾰφήσεται	συντᾰφήσεσθον	συντᾰφήσεσθον	συντᾰφησόμεθᾰ	συντᾰφήσεσθε	συντᾰφήσονται
	optative	συντᾰφησοίμην	συντᾰφήσοιο	συντᾰφήσοιτο	συντᾰφήσοισθον	συντᾰφησοίσθην	συντᾰφησοίμεθᾰ	συντᾰφήσοισθε	συντᾰφήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		συνθᾰ́ψειν			συνθᾰ́ψεσθαι		συντᾰφήσεσθαι
participle	m	συνθᾰ́ψων			συνθᾰψόμενος		συντᾰφησόμενος
	f	συνθᾰ́ψουσᾰ			συνθᾰψομένη		συντᾰφησομένη
	n	συνθᾰ́ψον			συνθᾰψόμενον		συντᾰφησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: συνετᾰ́φην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	συνετᾰ́φην	συνετᾰ́φης	συνετᾰ́φη	συνετᾰ́φητον	συνετᾰφήτην	συνετᾰ́φημεν	συνετᾰ́φητε	συνετᾰ́φησᾰν
	subjunctive	συντᾰφῶ	συντᾰφῇς	συντᾰφῇ	συντᾰφῆτον	συντᾰφῆτον	συντᾰφῶμεν	συντᾰφῆτε	συντᾰφῶσῐ(ν)
	optative	συντᾰφείην	συντᾰφείης	συντᾰφείη	συντᾰφεῖτον, συντᾰφείητον	συντᾰφείτην, συντᾰφειήτην	συντᾰφεῖμεν, συντᾰφείημεν	συντᾰφεῖτε, συντᾰφείητε	συντᾰφεῖεν, συντᾰφείησᾰν
	imperative		συντᾰ́φηθῐ	συντᾰφήτω	συντᾰ́φητον	συντᾰφήτων		συντᾰ́φητε	συντᾰφέντων
							passive
infinitive							συντᾰφῆναι
participle	m						συντᾰφείς
	f						συντᾰφεῖσᾰ
	n						συντᾰφέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: συντέθᾰμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	συντέθᾰμμαι	συντέθᾰψαι	συντέθᾰπται	συντέθᾰφθον	συντέθᾰφθον	συντεθᾰ́μμεθᾰ	συντέθᾰφθε	συντεθᾰ́πᾰται
	subjunctive	συντεθᾰμμένος ὦ	συντεθᾰμμένος ᾖς	συντεθᾰμμένος ᾖ	συντεθᾰμμένω ἦτον	συντεθᾰμμένω ἦτον	συντεθᾰμμένοι ὦμεν	συντεθᾰμμένοι ἦτε	συντεθᾰμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	συντεθᾰμμένος εἴην	συντεθᾰμμένος εἴης	συντεθᾰμμένος εἴη	συντεθᾰμμένω εἴητον/εἶτον	συντεθᾰμμένω εἰήτην/εἴτην	συντεθᾰμμένοι εἴημεν/εἶμεν	συντεθᾰμμένοι εἴητε/εἶτε	συντεθᾰμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		συντέθᾰψο	συντεθᾰ́φθω	συντέθᾰφθον	συντεθᾰ́φθων		συντέθᾰφθε	συντεθᾰ́φθων
						middle/passive
infinitive						συντεθᾰ́φθαι
participle	m					συντεθᾰμμένος
	f					συντεθᾰμμένη
	n					συντεθᾰμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• συνθάπτω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “συνθάπτω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G4916 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • bury idem, page 106.