συνοδευτικός

Greek

Etymology

Learnedly from συνοδεύ(ω) (synodév(o)) +‎ -τικός (-tikós).

Pronunciation

• IPA^(key): /si.no.ðe.ftiˈkos/
• Hyphenation: συ‧νο‧δευ‧τι‧κός

Adjective

συνοδευτικός • (synodeftikós) m (feminine συνοδευτική, neuter συνοδευτικό)

1. accompanying

Declension

Declension of συνοδευτικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	συνοδευτικός •	συνοδευτική •	συνοδευτικό •	συνοδευτικοί •	συνοδευτικές •	συνοδευτικά •
genitive	συνοδευτικού •	συνοδευτικής •	συνοδευτικού •	συνοδευτικών •	συνοδευτικών •	συνοδευτικών •
accusative	συνοδευτικό •	συνοδευτική •	συνοδευτικό •	συνοδευτικούς •	συνοδευτικές •	συνοδευτικά •
vocative	συνοδευτικέ •	συνοδευτική •	συνοδευτικό •	συνοδευτικοί •	συνοδευτικές •	συνοδευτικά •

Related terms

• συνοδεία f (synodeía)
• συνοδεύω (synodévo)
• συνοδός m or f (synodós)