σχήσας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skʰɛ̌ː.saːs/ → /ˈsçi.sas/ → /ˈsçi.sas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skʰɛ̌ː.saːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈskʰe̝.sas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsçi.sas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsçi.sas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsçi.sas/

Participle

σχήσας • (skhḗsas) m (feminine σχήσᾱσᾰ, neuter σχῆσᾰν); first/third declension

1. aorist active participle of ἔχω (ékhō)

Inflection

First and third declension of σχήσᾱς; σχήσᾱσᾰ; σχῆσᾰν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σχήσᾱς skhḗsās	σχήσᾱσᾰ skhḗsāsa	σχῆσᾰν skhêsan		σχήσᾰντε skhḗsante	σχησᾱ́σᾱ skhēsā́sā	σχήσᾰντε skhḗsante		σχήσᾰντες skhḗsantes	σχήσᾱσαι skhḗsāsai	σχήσᾰντᾰ skhḗsanta
Genitive		σχήσᾰντος skhḗsantos	σχησᾱ́σης skhēsā́sēs	σχήσᾰντος skhḗsantos		σχησᾰ́ντοιν skhēsántoin	σχησᾱ́σαιν skhēsā́sain	σχησᾰ́ντοιν skhēsántoin		σχησᾰ́ντων skhēsántōn	σχησᾱσῶν skhēsāsôn	σχησᾰ́ντων skhēsántōn
Dative		σχήσᾰντῐ skhḗsanti	σχησᾱ́σῃ skhēsā́sēi	σχήσᾰντῐ skhḗsanti		σχησᾰ́ντοιν skhēsántoin	σχησᾱ́σαιν skhēsā́sain	σχησᾰ́ντοιν skhēsántoin		σχήσᾱσῐ / σχήσᾱσῐν skhḗsāsi(n)	σχησᾱ́σαις skhēsā́sais	σχήσᾱσῐ / σχήσᾱσῐν skhḗsāsi(n)
Accusative		σχήσᾰντᾰ skhḗsanta	σχήσᾱσᾰν skhḗsāsan	σχῆσᾰν skhêsan		σχήσᾰντε skhḗsante	σχησᾱ́σᾱ skhēsā́sā	σχήσᾰντε skhḗsante		σχήσᾰντᾰς skhḗsantas	σχησᾱ́σᾱς skhēsā́sās	σχήσᾰντᾰ skhḗsanta
Vocative		σχήσᾱς skhḗsās	σχήσᾱσᾰ skhḗsāsa	σχῆσᾰν skhêsan		σχήσᾰντε skhḗsante	σχησᾱ́σᾱ skhēsā́sā	σχήσᾰντε skhḗsante		σχήσᾰντες skhḗsantes	σχήσᾱσαι skhḗsāsai	σχήσᾰντᾰ skhḗsanta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σχησᾰ́ντως skhēsántōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.