ταλάντου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ta.lán.tuː/ → /taˈlan.tu/ → /taˈlan.du/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ta.lán.tuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /taˈlan.tu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /taˈlan.tu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /taˈlan.tu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /taˈlan.du/

Noun

τᾰλάντου • (talántou)

1. genitive singular of τάλαντον (tálanton)

Greek

Noun

ταλάντου • (talántou) n

1. Genitive singular form of τάλαντο (tálanto).