τελήεις

Ancient Greek

Etymology

From τέλος (télos, “end”) +‎ -εις (-eis, “-ful”). Related to, and largely synonymous with, τέλειος (téleios).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.lɛ̌ː.eːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /teˈle̝.is/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /teˈli.is/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /teˈli.is/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /teˈli.is/

Adjective

τελήεις • (telḗeis) m (feminine τελήεσσᾰ, neuter τελῆεν); first/second declension

(of sacrificial victims) complete, perfect, entire, without blemish
(of animals and humans) full-grown, adult

Inflection

First and third declension of τελήεις; τελήεσσᾰ; τελῆεν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	τελήεις telḗeis	τελήεσσᾰ telḗessa	τελῆεν telêen	τελήεντε telḗente	τεληέσσᾱ telēéssā	τελήεντε telḗente	τελήεντες telḗentes	τελήεσσαι telḗessai	τελήεντᾰ telḗenta
Genitive	τελήεντος telḗentos	τεληέσσης telēéssēs	τελήεντος telḗentos	τεληέντοιν telēéntoin	τεληέσσαιν telēéssain	τεληέντοιν telēéntoin	τεληέντων telēéntōn	τεληεσσῶν telēessôn	τεληέντων telēéntōn
Dative	τελήεντῐ telḗenti	τεληέσσῃ telēéssēi	τελήεντῐ telḗenti	τεληέντοιν telēéntoin	τεληέσσαιν telēéssain	τεληέντοιν telēéntoin	τελήεισῐ / τελήεισῐν telḗeisi(n)	τεληέσσαις telēéssais	τελήεισῐ / τελήεισῐν telḗeisi(n)
Accusative	τελήεντᾰ telḗenta	τελήεσσᾰν telḗessan	τελῆεν telêen	τελήεντε telḗente	τεληέσσᾱ telēéssā	τελήεντε telḗente	τελήεντᾰς telḗentas	τεληέσσᾱς telēéssās	τελήεντᾰ telḗenta
Vocative	τελῆεν telêen	τελήεσσᾰ telḗessa	τελῆεν telêen	τελήεντε telḗente	τεληέσσᾱ telēéssā	τελήεντε telḗente	τελήεντες telḗentes	τελήεσσαι telḗessai	τελήεντᾰ telḗenta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	τεληέντως telēéntōs			τεληέστερος telēésteros			τεληέστᾰτος telēéstatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.