τετριμμένων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /te.trim.mé.nɔːn/ → /te.trimˈme.non/ → /te.triˈme.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.trim.mé.nɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te.trimˈme.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /te.trimˈme.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /te.trimˈme.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /te.triˈme.non/

Participle

τετρῐμμένων • (tetrimménōn)

1. genitive plural masculine/feminine/neuter of τετρῐμμένος (tetrimménos)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /te.triˈme.non/
• Hyphenation: τε‧τριμ‧μέ‧νων

Participle

τετριμμένων • (tetrimménon)

1. Genitive masculine, feminine and neuter plural form of τετριμμένος (tetrimménos).