τραγοπώγων

Ancient Greek

Etymology

From τράγος (trágos, “goat”) +‎ πώγων (pṓgōn, “beard”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tra.ɡo.pɔ̌ː.ɡɔːn/ → /tra.ɣoˈpo.ɣon/ → /tra.ɣoˈpo.ɣon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tra.ɡo.pɔ̌ː.ɡɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tra.ɡoˈpo.ɡon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /tra.ɣoˈpo.ɣon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tra.ɣoˈpo.ɣon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /tra.ɣoˈpo.ɣon/

Adjective

τρᾰγοπώγων • (tragopṓgōn) m or f (neuter τρᾰγοπῶγον); third declension

1. with a goat's beard

Declension

Third declension of τρᾰγοπώγων; τρᾰγοπῶγον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		τρᾰγοπώγων tragopṓgōn	τρᾰγοπῶγον tragopôgon		τρᾰγοπώγονε tragopṓgone	τρᾰγοπώγονε tragopṓgone		τρᾰγοπώγονες tragopṓgones	τρᾰγοπώγονᾰ tragopṓgona
Genitive		τρᾰγοπώγονος tragopṓgonos	τρᾰγοπώγονος tragopṓgonos		τρᾰγοπωγόνοιν tragopōgónoin	τρᾰγοπωγόνοιν tragopōgónoin		τρᾰγοπωγόνων tragopōgónōn	τρᾰγοπωγόνων tragopōgónōn
Dative		τρᾰγοπώγονῐ tragopṓgoni	τρᾰγοπώγονῐ tragopṓgoni		τρᾰγοπωγόνοιν tragopōgónoin	τρᾰγοπωγόνοιν tragopōgónoin		τρᾰγοπώγοσῐ / τρᾰγοπώγοσῐν tragopṓgosi(n)	τρᾰγοπώγοσῐ / τρᾰγοπώγοσῐν tragopṓgosi(n)
Accusative		τρᾰγοπώγονᾰ tragopṓgona	τρᾰγοπῶγον tragopôgon		τρᾰγοπώγονε tragopṓgone	τρᾰγοπώγονε tragopṓgone		τρᾰγοπώγονᾰς tragopṓgonas	τρᾰγοπώγονᾰ tragopṓgona
Vocative		τρᾰγοπῶγον tragopôgon	τρᾰγοπῶγον tragopôgon		τρᾰγοπώγονε tragopṓgone	τρᾰγοπώγονε tragopṓgone		τρᾰγοπώγονες tragopṓgones	τρᾰγοπώγονᾰ tragopṓgona
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		τρᾰγοπωγόνως tragopōgónōs			τρᾰγοπωγονέστερος tragopōgonésteros			τρᾰγοπωγονέστᾰτος tragopōgonéstatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Noun

τρᾰγοπώγων • (tragopṓgōn) m (genitive τρᾰγοπώγωνος); third declension

1. common salsify (Tragopogon porrifolius)

Inflection

Third declension of ὁ τρᾰγοπώγων; τοῦ τρᾰγοπώγωνος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ τρᾰγοπώγων ho tragopṓgōn	τὼ τρᾰγοπώγωνε tṑ tragopṓgōne	οἱ τρᾰγοπώγωνες hoi tragopṓgōnes
Genitive	τοῦ τρᾰγοπώγωνος toû tragopṓgōnos	τοῖν τρᾰγοπωγώνοιν toîn tragopōgṓnoin	τῶν τρᾰγοπωγώνων tôn tragopōgṓnōn
Dative	τῷ τρᾰγοπώγωνῐ tôi tragopṓgōni	τοῖν τρᾰγοπωγώνοιν toîn tragopōgṓnoin	τοῖς τρᾰγοπώγωσῐ / τρᾰγοπώγωσῐν toîs tragopṓgōsi(n)
Accusative	τὸν τρᾰγοπώγωνᾰ tòn tragopṓgōna	τὼ τρᾰγοπώγωνε tṑ tragopṓgōne	τοὺς τρᾰγοπώγωνᾰς toùs tragopṓgōnas
Vocative	τρᾰγοπώγων tragopṓgōn	τρᾰγοπώγωνε tragopṓgōne	τρᾰγοπώγωνες tragopṓgōnes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Translingual: Tragopon

Further reading

• “τραγοπώγων”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• τραγοπώγων in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette