τρεψάμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /trep.sá.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /trepˈsa.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /trepˈsa.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /trepˈsa.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /trepˈsa.me.nos/

Participle

τρεψάμενος • (trepsámenos) m (feminine τρεψᾰμένη, neuter τρεψάμενον); first/second declension

aorist middle participle of τρέπω (trépō)

Declension

First and second declension of τρεψᾰ́μενος; τρεψᾰμένη; τρεψᾰ́μενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	τρεψᾰ́μενος trepsámenos	τρεψᾰμένη trepsaménē	τρεψᾰ́μενον trepsámenon	τρεψᾰμένω trepsaménō	τρεψᾰμένᾱ trepsaménā	τρεψᾰμένω trepsaménō	τρεψᾰ́μενοι trepsámenoi	τρεψᾰ́μεναι trepsámenai	τρεψᾰ́μενᾰ trepsámena
Genitive	τρεψᾰμένου trepsaménou	τρεψᾰμένης trepsaménēs	τρεψᾰμένου trepsaménou	τρεψᾰμένοιν trepsaménoin	τρεψᾰμέναιν trepsaménain	τρεψᾰμένοιν trepsaménoin	τρεψᾰμένων trepsaménōn	τρεψᾰμένων trepsaménōn	τρεψᾰμένων trepsaménōn
Dative	τρεψᾰμένῳ trepsaménōi	τρεψᾰμένῃ trepsaménēi	τρεψᾰμένῳ trepsaménōi	τρεψᾰμένοιν trepsaménoin	τρεψᾰμέναιν trepsaménain	τρεψᾰμένοιν trepsaménoin	τρεψᾰμένοις trepsaménois	τρεψᾰμέναις trepsaménais	τρεψᾰμένοις trepsaménois
Accusative	τρεψᾰ́μενον trepsámenon	τρεψᾰμένην trepsaménēn	τρεψᾰ́μενον trepsámenon	τρεψᾰμένω trepsaménō	τρεψᾰμένᾱ trepsaménā	τρεψᾰμένω trepsaménō	τρεψᾰμένους trepsaménous	τρεψᾰμένᾱς trepsaménās	τρεψᾰ́μενᾰ trepsámena
Vocative	τρεψᾰ́μενε trepsámene	τρεψᾰμένη trepsaménē	τρεψᾰ́μενον trepsámenon	τρεψᾰμένω trepsaménō	τρεψᾰμένᾱ trepsaménā	τρεψᾰμένω trepsaménō	τρεψᾰ́μενοι trepsámenoi	τρεψᾰ́μεναι trepsámenai	τρεψᾰ́μενᾰ trepsámena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	τρεψᾰμένως trepsaménōs			τρεψᾰμενώτερος trepsamenṓteros			τρεψᾰμενώτᾰτος trepsamenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.